Dag 69 . 15 juni. Van Le Coquille - Negrondes. 21 km en 270 hoogtemeters

Vanmorgen brengt Bert mij naar Le Grande Gue, waar ik gisteren zou stoppen. Ik loop om 9 uur over een heel nat pad. Het gras staat er erg hoog, dus doe ik de regenbroek maar aan. Bovendien begint het ook nog een beetje te regenen, dus gaat het hele regenpak aan. Na 1 1/2 uur kom ik aan in Thiviers, het is een behoorlijke plaats met een markt op zaterdag. Dus is het druk in het plaatsje, vooral op de markt. Een echt mooie plaats is het niet, erg grauw. Ben er gelijk weer uit gelopen. Het weer na Thiviers is beter, droog met een waterig zonnetje. Verder loop ik nog door een paar kleine plaatsjes waar ook niet veel te zien is.

Kom ik aan in Lauzelie, net voor Negrondes, is er iemand aan het werk in zijn tuin. Hij roept naar mij: Ahhh Mr. Peter, Pellerin. Ik zeg JA ! Blijkt dit mijn overnachtingsadres te zijn. Eenmaal in de keuken krijg ik gelijk een glas bier. Mme en Msr spreken alleen Frans, dus de telefoon erbij met Google Translate. Het wordt zo een gezellig uurtje. De Mme is volop bezig met het maken van aardbeienjam. Lekker douchen, verhaal schrijven en vanavond nog bij hen eten. Het is een prachtig onderkomen, en met het eten komt het vanavond vast ook goed.

Deel 2 van dag 69

Zit ik eenmaal in de kamer roept de Madame: er zit een hop in de tuin ! Wij gelijk kijken, komt er nog een en nog een. Uiteindelijk tellen we negen (!) hoppen, allemaal vlakbij. Ze hebben er zeker wel 5 minuten rondgelopen. Wel weer heel bijzonder, voor mij, maar ook voor hen. Ook het eten was weer bijzonder: eerst borreltje met zoutjes, dan meloenbolletjes met rauwe ham, rijst met kerrysaus en stukjes kip. Daarna kaasplankje en salade, coupe aardbeien met slagroom en een pruimenborreltje toe. Oh ja tijdens het eten wordt ook nog wijn geschonken....

Bijzondere, lieve mensen. Zij nemen ongeveer 30 x per jaar pelgrims aan. Vooral ook omdat hij slecht ter been is, heeft 15 ongelukken gehad in zijn leven. Het laatste ongeluk was een val van een trap van plm twee meter hoog. En is nu 72 jaar. Zij hebben een mooi huis, hebben twee kinderen en kleinkinderen. Zijn altijd sportief geweest. Hij heeft ook marathons gelopen en nemen dus nu af en toe een pelgrim in huis, het is wel weer heel bijzonder. Ik ben weer prima verzorgd, alleen..... al die drankjes hoeven van mij eigenlijk niet. Maar soms ontkom je er niet aan. Ha, Ha, Ha. St. Jacob zegt dan: neem ze maar met mate...

Al met al met behulp van Google Translate nog veel aan de weet gekomen.Tot morgen ! Lange dag met 30+ km.

Dag 70. 16 juni. Negrondes - Perigieux. 32 km. 440 hoogtemeters.

In de keuken wordt vanmorgen nog hard gewerkt. Aardbeien inmaken, zeker 100 potjes voor de kinderen en kleinkinderen. En niet alleen aardbeien, maar ook pruimen, bessen, bosbessen en ik denk nog meer vruchten. Heerlijk ontbijt en heb ook nog een stempel gekregen. Ook nog een stukje schrijven in hun gastenboek, met behulp van Google Translate en buiten ook nog een foto maken. Maar om 8.45 u kan ik toch gaan lopen. Het is mooi weer, de lucht is strak blauw. Bij de boulanger nog wat ingeslagen want het wordt een lange dag. Via een paar kleine plaatsjes kom ik aan in Sorges, een leuk plaatsje waar ik op een picknick plaats een lekkere koek verorber. Voor de rest van de dag loop ik veel door het bos, wat met de warmte wel lekker is, het is daar nog lekker koel. In Champeevinel kom ik in een voor-plaatsje van Perigueux. Dan heb ik nog ongeveer 5 km door de stad. Dat is eigenlijk nooit lekker met die warmte. Maar om 16 u meld ik mij. Nou melden.... eigenlijk hangt er iemand uit het raam en vraagt of ik zijn pelgrim ben. En ja dat is zo... Ik slaap boven en douch beneden. Weer eens een nieuwe variant. Zij vragen direct of mijn kleren nog gewassen moeten worden. Nou daar maak ik graag gebruik van. Verder heb ik nog de kathedraal bekeken, dat blijven toch bijzondere gebouwen. En deze, met vier grote koepels zeker. En.... er is ook een St. Jacobskapel in !

Dag 71. 17 juni. Perigueux - Saint Astier. 30 km. 400 hoogtemeters.

Bij het ontbijt staan de man en vrouw naar mij te kijken hoe ik een broodje eet. Dat is niet echt plezierig. De man loopt heen en weer, kijkt uit het raam en staat weer bij mij. Hij heeft zeker niets te doen vandaag. De mevrouw hoor ik nog wel wat rommelen in de keuken. Om 9 u afscheid genomen en ga ik op pad. Het duurt ruim een uur voordat ik de stad Perigueux uit ben. Koop nog wel een paar broodjes bij een kleine supermarkt.

Het is weer een mooie dag vandaag. Na plm. 6 km kom ik langs een grote abdij die men aan het verbouwen is. Toch maar een paar foto’s gemaakt. Vandaag behoorlijk veel onverhard en heel steile klimmetjes. In St. Astier aangekomen ga ik de rivier over en kom tot de ontdekking dat de B&B nog plm. 1 1/2 km voor de brug ligt. Zo kom ik toch nog aan de 30 km. Ik ontmoet wel weer een Franse pelgrim die behoorlijk Engels spreekt. Hij overnacht op de camping, en ik bij mevrouw Dulugin. Bij aankomst krijg ik gelijk een biertje en doen het gesprek via Google Translate. Het eten is voor een wegwerker een goede maaltijd, maar ik sta er aan vast....het vlees is iets van eend, maar wat ??? En een heerlijk bakje aardbeien toe.

Voor morgen is het lastig een overnachtingsadres te vinden. Uiteindelijk gevonden in Mussidan, 2 km van de route. Dat wordt weer een 30+ km dag en het wordt heel warm. Ik ga zo vroeg mogelijk van start.

Toevoeging van Marian: vandaag een nieuwe band gekocht. Er zat een schroef van 1/2 cm dik in de lekke band....

Dag 72. 18 juni. Saint Astier - Saint Medard de Mussidan. 38 km (dat zijn er echt te veel !!). 590 hoogtemeters

Vanmorgen zeer vroeg vertrokken , om 7.45 u. Eerst loop ik 1 1/2 km naar het stadje Saint Astier. De kerk is dicht, Ohh was ik gisteren nog maar gegaan. Maar..... toen was ‘ie ook dicht. Na een uurtje gestopt en een video gemaakt. Het is zo’n mooie, stille plek, met al die vogels en kikkers. Het maakt veel indruk. Rond 12 u ontmoet ik Rene en de Fransman weer bij een schuilhut. Er staat ook nog een stretcher in voor een overnachting. Rustig nog even gebabbeld en een stokbroodje opgegeten. Die heb ik vanmorgen meegenomen. De Fransman heb ik gisteren ook al ontmoet. Het is een man met veel kennis van de omgeving. En dat is een voordeel want hij weet nog wel een cafe voor een kop koffie, wel buiten de route in Douzillac, maar dat valt uiteindelijk wel mee, we zitten snel weer op de route. Mij maakt het niet uit, ik heb de hele middag de tijd. De Fransman maakt met iedereen een praatje. Zo hoor je nog eens wat. Onderweg nog wel water bij getankt, lekker gekoeld. Wat later worden we ingehaald door een auto. De stokken van de Fransman worden hem nagebracht. Dat is toch mooi hier in Frankrijk, wat hebben mensen veel over voor pelgrims. In Mussidan nemen we afscheid van elkaar. Voor hoe lang ? Dat weet je nooit. Nu blijkt dat ik nog verder moet lopen naar Saint Medard de Mussidan. Er zijn nogal wat wegopbrekingen waardoor ik nogal moet zoeken. Weer 5 km extra en inmiddels is het 17.30 u (!). Kom ik binnen is er een mevrouw die buiten een balletje aan het slaan is met een kind. Ik denk: wanneer brengt zij mij naar mijn kamer? Ik vertel haar dat ik bijna 40 km heb gelopen. Dat maakt geen indruk. Na veel vieren en vijven valt het kwartje dat ik heb gereserveerd en mag ik toch naar mijn kamer. Gedoucht, ga naar buiten, is inmiddels haar man ook gearriveerd. Ik vraag of ik hier iets kan eten. Dat kan niet, want de keuken wordt gerenoveerd en het restaurant aan de overkant is vandaag gesloten. Ik kan wel met de auto naar de supermarkt, aldus de man. Ja met welke auto ? Ik kom hier wandelend. De man: dan heb je nog een half uur om boodschappen te doen. Ik gelijk op pad, kom ik binnen een half uur terug zijn de vogels gevlogen.... Zoek het maar uit denken ze. Ik weet een ding zeker: de beoordeling zal niet best zijn !

Samengevat: echt te veel km gelopen, zeker met het warme weer van vandaag. Enerzijds omdat er voor Mussidan geen slaapplek te vinden was, maar ook omdat de chambre d’hotes buiten de stad ligt en de wegopbrekingen op weg er naar toe.

Dag 73. 19 juni. Saint Medard de Mussidan - La Gatrade. 16 km. 290 hoogtemeters

Vandaag geen verslag en foto’s. Er is geen WiFi beschikbaar en ook geen 3-4 G. Ahh het is 21 u en.... 4 G werkt !

Vandaag een rustige dag, om 8.45 u van start gegaan. Waar ik gisteren nog 5 km vanaf de route liep duurt het nu 2,6 km voordat ik weer op de route zit in Mussidan. Het is mooi weer, met een lekker windje. Onderweg kom ik de Franse mevrouw weer tegen. Rene zag haar een keer in een taxi op de camping aankomen. Zo doet een ieder het op zijn/haar eigen manier. Zij slaapt in het volgende plaatsje Fraisse, ongeveer 3 km verderop. Mijn overnachtingsadres is een boerderij. De boer en boerin zitten in een aparte ruimte en eten ook apart. Ik zit de hele middag aan een buitentafel. Heb ook nog een dutje gedaan. Oh ja en een wasje gedaan. Ik ben er vroeg genoeg voor, en de was is zo droog,

Ondanks een halve dag toch nog bijna 300 hoogtemeters. Het blijft toch aardig op en neer gaan. Asfaltweggetjes, graspaden en steenslagpaden wisselen elkaar af. Het warme eten wordt ook aan de buitentafel gebracht. Na afloop maar direct betaald, deze keer 32 €. Dat is voor diner, slapen en ontbijt. En wie weet mag ik ook nog een lunch meenemen.... Nu de boel opruimen en maar weer slapen. Morgen ruim 22 km naar Sainte Foy La Grande. Deze plaats ligt aan de rivier Dordogne.

Welterusten !

Dag 74. 20 juni. La Gatrade - Saint Foy La Grande. 24 km. 350 hoogtemeters.

Vanmorgen eerst wat huishoudelijk werk gedaan, bed afhalen, afwas doen. Om 6.30 u opgestaan en om 8.15 u loop ik weer. Het eerste dorpje dat ik tegenkom is Fraisse, hier heeft de Franse vrouwelijke pelgrim geslapen. Waarschijnlijk in een pelgrimsonderkomen. Daar slaap je met meerderen op een kamer en je moet zelf voor je ontbijt en warm eten zorgen. Ook is het er vaak niet schoon. Maar dat zijn keuzes die je maakt. Monfaucom is ook weer een leuk dorpje. Maar... weer geen koffie.

Vandaag loop ik over rustige asfaltweggetjes, je kunt er gewoon midden op de weg lopen. En wel weer steile klimmetjes. Dit alles tussen de wijnvelden, dat is ook wel weer leuk. Dan nader ik Santé Foy La Grande aan de rivier de Dordogne. Dat betekent wel weer een steile afdaling over een stenig pad. In het routeboekje werd er al voor gewaarschuwd. Ik loop nog een stukje langs de rivier naar de brug. In het plaatsje snel het hotelletje gevonden. Eerst de rugzak naar de kamer gebracht. En daarna snel nog wat eten, want dat kan tot 14 u en ik heb nog minder dan 20 minuten. Ik heb heerlijk gegeten, plate du jour. Zo’n plate kan je alleen tussen de middag krijgen. Voor 14€ eet ik meloen met ham, biefstuk, salade, patat en een appelgebakje toe. Nog een rondje gelopen in de stad en nu luisteren op radio 1 naar het verslag van het Nederlands dames voetbalelftal. Morgen blijf ik hier nog een dag, het lijkt een aardig stadje te zijn aan de rivier Dordogne. Als dat niet zo isga ik lekker aan de rivier liggen. Mijn laatste rustdag was in Troyes....dat is 34 dagen geleden !

Dag 75. 21 juni. Rustdag in Sainte Foy La Grande

Om 8 u ontbijt, dat is redelijk karig. Vier stukjes brood, een croissant, een appel en een klein kuipje yoghurt. Maar kan slechter ook natuurlijk. Morgen wordt het heel warm, heb bijna 30 km voor de boeg. Daarom geen ontbijt besteld want ik wil vroeg weg, ik zorg zelf wel voor mijn ontbijt.

Ga het stadje in de regen in, even naar de supermarkt en wat inkopen doen. Niet te veel want alles weegt. Op de brug staat weer een bordje met het aantal km tot Santiago: 1100 km. Wat je daarvan maar moet geloven, maar wel leuk. Rustig kop koffie gedronken met een taartje op een overdekt terras. Het regent nog steeds, maar de temperatuur is prima. In het hotelletje op mijn kamer eerst maar eens een half stokbrood met ham en kaas gegeten, en yoghurt en jus d’orange.

Daarna de route van morgen bekeken, loop ik toch zeker vast op een spoorwegovergang ! Ben wel 3 kwartier bezig geweest hoe de route verder loopt. Uiteindelijk is de route morgen nu iets korter en begint al 150 m van het hotelletje. Ben blij dat ik dit uitgezocht heb, want morgen loop ik natuurlijk weer met de rugzak. Ondertussen is het droog geworden en wordt het al aardig droog. Ik ga nu lekker slapen, morgen weer aan de bak....

Ik heb inmiddels ruim 1700 km afgelegd, gemiddeld heb ik 25 km per dag gelopen. Rustdagen niet meegeteld. Volgens het routeboekje heb ik nog 300 km te gaan tot de Spaanse grens.

Er is al weer een week voorbij, dus de mail gaat er weer uit