Santiago - Finisterre - Muxia - Dumbria/Hospital

Dag 0, 9 augustus. Rustdag in Santiago.

Gisteren de tocht volbracht en vandaag een dagje Santiago-stad. We rijden vanaf het landgoed naar de stad. Een flauw zonnetje, daar zal het vandaag bij blijven. Eenmaal in Santiago valt de regen er met bakken uit. Erg sneu voor de wandelaars die vandaag finishen. De auto staat in een parkeergarage van een groot winkelcentrum. Eerst daar maar een bakkie gedaan. Dan toch maar naar het centrum van de stad, 1.5 km lopen door de regen. Eenmaal bij de kathedraal schijnt toch zeker even de zon ! Vlug een foto maken van mij bij de kathedraal, want die van gisteren is gemaakt in de stromende regen.... Vlak daarna is het gedaan met de zon. We bezoeken nog een mooi gebouw, de bibliotheek. Daar is een foto-tentoonstelling van de Camino Regensburg. Prachtig! We shoppen nog wat, in de winkels is het namelijk droog.... En bestellen een pelgrimsmenu in een klooster. Heerlijk eten + wijn voor een pelgrimsprijs !

Niet meer terug naar het landgoed, we slapen de komende twee nachten in Lavacolla. Niet ver van Santiago en ook niet ver van het vliegveld.Atie vertrekt morgenvroeg namelijk weer naar huis en dan is het fijn als je dichtbij het vliegveld zit. Niet zo mooi als het landgoed, maar verder prima.

Dag 1. 10 augustus. Santiago - Piaxe a Peña. 30 km. 800 hoogtemeters.

We rijden eerst naar Santiago, ik word afgezet net buiten het centrum. Na gisteren ben ik al blij dat het droog is, maar een buitje wordt nog wel verwacht . Ik loop door een mooi Spaans landschap, door rustige dorpjes, prachtig gelegen in de bergen. En ook regelmatig door stukken bos met mooie uitzichten. Ondertussen wel met aardig wat hoogtemeters. Even voor Neigrera ligt het dorpje Ponte Maceira, aan de rivier Rio Tambre. Met een prachtig, heel breed, verval in die rivier. Wat een mooie plek !

Marian en Atie hebben weer een mooie koffieplek gevonden in Alto do Vento. We spreken af om in Negreira een broodje te eten. Dit is ook weer een heel leuk plaatsje. Eigenlijk is dit het einde van de etappe, na ruim 21 km. Dat is nog iets te vroeg, dus loop ik door. Alleen maar omhoog naar Piaxe waar Atie en Marian mij weer opwachten. Met de auto weer naar Lavacolla, we maken gebruik van het pelgrimsmenu en daarna afscheid nemen van Atie. Zij vertrekt morgen rond 5.30 u met de taxi naar het vliegveld.

Bedankt Atie voor de gezellige week, we hebben er van genoten ! Je behoort, samen met Lia en Marian,(Rezelman) tot de top 3 van assistentes van Marian!!!!!

P.s. Het plan was dat Marian en ik samen de laatste 150 km zouden lopen. Dat gaat niet lukken. Enerzijds doordat er nauwelijks slaapplekken zijn te vinden en anderzijds doordat het wandeltempo teveel uit elkaar ligt. Daarom hebben we besloten om de komende 4 dagen op 1 plek te slapen en met de auto van en naar de route te rijden. Marian loopt mij regelmatig tegemoet en samen wandelen wij dan weer verder naar de auto. Zij rijdt dan weer verder. En zo doen we dat een aantal keren per dag. Gemiddeld wandelt zij de helft van wat ik loop.

Dag 2. 11 augustus. Piaxe - Dumbria/Hospital. 32 km. 660 hoogtemeters.

Atie vertrekt vanmorgen al vroeg, het vliegtuig vertrekt namelijk al om 6.50 uur. Helaas voor haar 3 uur vertraging. Daardoor mist ze de aansluiting in Barcelona. Iets voor 16 uur kan ze door naar Amsterdam. Uiteindelijk rond 20 u is zij weer thuis. Maar.... zonder koffertje. Die moest zij inleveren als ruimbagage, en.... niet aangekomen in Amsterdam. Jammer, maar dat komt (hopelijk) wel weer goed Atie.

Wij gaan, zonder ontbijt, met de auto naar Piaxe. Is toch nog zo’n 40 km. Daar ontbijten we in de Auberge en ga ik zo rond 8.45 u op pad. Een prachtige zonsopkomst en heel mooie luchten. Hier en daar wat mist in de dalen. En omdat je zo hoog loopt kijk je daar mooi bovenop. Het is koel overdag, amper 20 gr. Envanmorgen was het nog geen 10 gr.

Het is een enorm verschil in aantal pelgrims. Struikel je er voor Santiago bijna over, nu loop ik vaak alleen. Het blijft goed opletten of je goed loopt. Af en toe zie je iemand in de verte voor of achter je. Maar..... ik ontmoet de Italiaan Greco wel weer een aantal keer. Altijd blij. En naar Marian toe is hij een echte Italiaanse charmeur ....

De buitjes blijven de hele dag komen, niet lang maar net genoeg om het regenpak aan te trekken. En je snapt het al, dan wordt het droog.... Pak aan Pak uit. Behalve tijdens de laatste kilometers. De regen valt met bakken uit de lucht. Tsjonge, jonge wat geeft die af ! Schuilen is geen optie. Binnen no-time ben ik drijfnat.

Vandaag weer 660 hoogtemeters. Je zou denken Santiago gehad en ook de hoogtes. Niets is minder waar. Het mooie is dat je dan geweldig mooie vergezichten hebt waarvan ik blijf genieten.

Nog een ritje van plm. 12 km naar Virxe da O, ons hotel voor de komende 4 dagen. Mooie kamer met heel ingewikkelde douche.... Krijg uitleg is het Spaans, maar uiteindelijk gelukt ! Ik zou zeggen hang er een stortdouche in en klaar. Maar nee hoor, hier komt water uit alle hoeken van de douche !

Daarna nog heerlijk gegeten en op tijd slapen. Morgen gaat, zoals elke dag, de wekker weer om 6 uur.

Dag 3. 12 Augustus. Dumbria/Hospital - Finisterre + Cape vv. 37 km. 600 hoogtemeters.

Inmiddels een vast ritueel, 6 u wekker, 7 u wegrijden zonder ontbijt (om 8.30 u ontbijten in het hotel is voor ons echt te laat) en dan ontbijten bij het startpunt voor vandaag Hospital. Het is 11 km rijden, dus dat valt wel mee. Het is ook gezellig om met medepelgrims te ontbijten. En ja hoor Greco is er ook weer bij ! En Atie de groeten van hem, hij mist je op de Camino ! Wat is het toch een charmeur....

Het is koud vanmorgen, plm 10 Gr. Maar de zon schijnt ! Later zal het plm 21 Gr worden. Ik wandel rond 8 u weg, samen met een groepje van plm 10 pelgrims. Langs een staalfabriek en dan komen we bij de splitsing Finisterre - Muxia. Vanaf dit punt loop ik eerste naar Finesterre en dan naar Muxia en weer terug naar dit punt. Dan is deze splitsing weer het punt waar ik ECHT een eind ga maken aan de tocht !

We maken bij dit punt nogal wat foto’s en daarna gaan de meesten richting Finisterre. Wel een heel leuk moment zo samen. Onderweg verlies je iedereen weer uit het oog. Vandaagweer een mooi landschap. De heide bloeit prachtig, en ook weer geweldig mooie vergezichten, later ook op de zee.

Na een flink steile afdaling kom ik na 14-15 km aan in Cee, een mooiekustplaats. Marian heeft voorwerk gedaan, we lopen direct naar een mooi pleintje waar we bij de bakker koffie drinken. En ja... bij de bakker zit je goed wat de taartjes betreft. Ook heeft zij een (veel) mooiere route gevonden door Cee, langs het strand. Daarna een heel stuk langs een drukke kustweg. Velen hebben nu vakantie en brengen(met de auto) een bezoek aan de kust. Vlak voor Finisterre is er weer een mooi kuststad aangelegd (met dank aan de EU, ha ha)

Eenmaal in Finisterre besluiten we samen door te lopen naar de Cape, zeg maar km 0 vanaf Santiago. Officieel is deze route 90 km, maar ik kom tot bijna 100. We maken daar foto’s van km 0, bij het kruis en op de Cape zelf natuurlijk. Ook weer een bijzonder moment. De meeste pelgrims nemen hier de bus terug naar Santiago.

Eenmaal terug in Finisterre haal ik nog een certificaat bij het informatiebureau. Tsjonge jonge wat zijn er veel toeristen in deze plaats, je kunt er over de hoofden en auto’s lopen.... we gaan daarom maar direct terug naar ons hotel. Daar heerlijk in de zon rustig een biertje gedronken, heerlijk !

Morgen eerst weer naar Finisterre rijden, 38 km, en dan lopen naar Muxia. Zal weer rond de 30 km zijn. We gaan het zien.

Dag 4. 13 augustus. Finisterre- Muxia. 31km. 650 hoogtemeters.

We ontbijten weer in Hospital. De mevrouw ontvangt ons weer met open armen. Dat gebeurt niet veel, 2 x achter elkaar op hetzelfde adres ontbijten, en.... morgen voor de 3 e keer. Na het ontbijt rijden we door naar Finisterre, zo rond 8.30 u ga ik van start. Het is dan nog koud ! 7 1/2 gr. Later loopt de temperatuur op tot plm 23gr.

Het is vandaag een mooi bospad met doorkijkjes naar zee. Ook loop ik door heel kleine plaatsjes, met heel smalle weggetjes. Marian weet er van mee te praten ..... De zee is dus nooit ver weg. Ook vandaag heel veel horreo’s, zo kenmerkendvoor deze streek. Halverwege, na 14 km, kom ik aan in Lires, vlakbij de Rio Castro. Marian heeft voorwerk gedaan, zo weet ik waar ik nog een stempel kan halen en waar we koffie kunnen drinken. Daarna 200 m stijgen, dat gaat gelukkig geleidelijk. De afdaling is veel steiler !

Vandaag ook veel windmolensom mij heen, daar is Spanje dan weer goed in. Want zonnepanelen, die kennen ze niet. Of eigenlijk: die heb ik niet of nauwelijks gezien.

Marian weet mij diverse malen te vinden al was dat soms wel lastig met die kleine weggetjes.

Met de hele dag zon is het prachtig wandelweer. Ik kom veel mensen tegen die deze ronde tegengesteld lopen. De route is prima uitgepijld, zowel linksom als rechtsom.

Eenmaal in Muxia gaat de route nog naar het uiterste puntje, een prachtige plek. Er staat zelfs een kerk, bijna in zee..... Nog wat foto’s gemaakt en weer terug naar het centrum. Hier wat gegeten en 38 km terug naar ons mooie hotelletje.

Morgen de laatste dag !

Dag 5. 14 augustus. Muxia - Dumbria/Hospital. 28 km. 850 hoogtemeters.

Vandaag de laatste wandeldag. Heb er ondertussen meer dan 3000 km opzitten (moet het thuis nog maar een keertje optellen...) Plan was om dit alleen te doen, en dat heb ik ook gedaan. Ben daar nu wel trots op, maar had van te voren niet bedacht dat er nogal wat eenzame momenten zouden zijn. Waar ik elke keer wel weer uitgekomen ben hoor. Of ik nog een keer zoiets zou doen? Dat denk ik niet.

Het waren natuurlijk prachtige maanden, en dan de ontmoetingen met zoveel mensen, elke keer weer heel mooi ! En dan de fantastische hulp van Marian op de achtergrond, veel dank daarvoor. En zij kreeg dan weer hulp van Lia, Marian en Atie. Maar ook het steuntje in de rug van al die mensen die reageerden met stukjes op mijn blog was heel fijn ! En de mensen die foto’s hebben gedoneerd voor mijn blog, hartelijk dank ! Dat gebeurde allemaal spontaan maar vond het fantastisch. Dan weet je dat er velen zijn die op mij rekenen op weg naar het einde van de tocht en dat je door moet in moeilijke momenten. Al die mensen hartelijk bedankt ! Maar natuurlijk ook al die mensen die mij gewoon volgen op mijn blog bedankt.

Er zijn nog wel twee heel bijzondere momenten geweest. De eerste is dat ik in Warmenhuizen de steen kreeg van Sidney Smit om mee te nemen naar Cruz de Ferro. En het tweede moment dat ik de steen daar een mooie plek gaf.

Over mijn gezondheid mag ik niet klagen. Een keer een blaar en een lelijke val in Belgie en voor de rest helemaal niets ! Geen kilo’s afgevallen, dus daar ben ik ook dankbaar voor.

Oh ja, nog even over de allerlaatste dag ! De kilometers waren zwaar, een pittig parcours, maar ook elke kilometer dichter bij het einde.... Het is de hele dag bewolkt, met af en toe een natte wind. De temperatuur lag rond de 22 gr. Je zou denken: lekker. Niets is minder waar, het is gewoon heel benauwd. Door het weer werd deze etappe ook zwaar. Dan ontbreekt ook nog de bewegwijzering in mijn richting Muxia-Dumbria/Hospital. Andersom staan de pijlen er wel..... gelukkig heb ik de route op gps staan ! Veel pelgrims lopen mijn route niet, ik begrijp wel waarom !

En ja dan volgt toch echt de laatste kilometer. Die lopen we samen. Nog een foto bij de splitsing Finisterre- Muxia en dan is het echt afgelopen.

Iedereen enorm bedankt, we gaan elkaar ongetwijfeld weer zien in Nederland. Morgen beginnen we met de terugreis, planning is dat we er 10 dagen over gaan doen. We gaan de wandelroute van mij als leidraad gebruiken. Dat betekent weer ruim 3000 km, maar dan met de auto ! En dan komen we op 24 augustus weer thuis. Op die dag word ik 70, een mooi moment om thuis te komen.

De blog gaat nu stoppen !

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 14. Biduedo - Santiago de Compostela

Dag 118. 3 augustus. Biduedo - Sarria. 26 km. 400 hoogtemeters.

Ontbijt van vanmorgen valt weer in goede aarde, yoghurt, kaas, extra brood, sapje en thee. En zo ga ik om 7.45 u op pad. Smeer meteen maar wat zonnecrème want het gaat later weer warm worden, nu valt het nog mee en loop eerst zelfs nog in een coltrui.

De route gaat vooral bergafwaarts over een heel behoorlijk pad naar Triacastela. Onderweg geen pelgrim gezien, maar in dat plaatsje zitten er veel te ontbijten, zo rond 8.30 u. Dat vind ik eigenlijk te laat. Nu loop ik door want het is nog te vroeg voor koffie. Vanuit Triacastela direct weer omhoog naar Alto Riocabo op bijna 1000 m. Prachtige vergezichten !

Nadat ik de berg weer afgelopen heb kom ik aan in Pintin, nu echt trek in koffie..... Ben ik bijna het dorpje uit kom ik aan bij een Donativo. Heel veel bananen, rozijnenkoekjes, dadels. Dus daar maar iets van genomen. Het is een heel leuke plek, wordt in stand gehouden door een aantal jongeren. Daarna loop ik vooral naar beneden tot Sarria waar ik de komende nacht ga slapen. Weer een heel mooi onderkomen. En ook een leuk stadje, tegen de berg aangeplakt. Vanmiddag voor het eerst paella gegeten, heerlijk hoor. En in de avond een kerkdienst bijgewoond, versta er niet veel van, maar toch wel weer apart.

Tot morgen !

P.s. De dames Marian en Atie zijn vanmiddag vertrokken en zijn tot Duinkerken gekomen. Goed gegaan hoor.

Dag 119. 4 augustus. Sarria - Portemarin. 24 km. 500 hoogtemeters.

Vanmorgen laat ik mijn rugzak nog op de kamer staan en geniet van een ontbijtje in het dorp. Kom ik terug op de kamer, wat denk je ? De kamer is al weer schoongemaakt.... Die is klaar voor de volgende gasten. Ik heb gewoon de sleutel nog in mijn zak en wil nog lekker naar de WC ! Dat doe ik maar niet meer..... Je moet alles toch meemaken..... Om 7 uur ga ik op pad en doe buiten maar ergens een plasje....

Verder lijkt het wel of er de 4-daagse van Nijmegen is gestart en dat blijft de hele dag zo. Veel ouders met kinderen. De taxi’s rijden af en aan om bagage weg te brengen.Dit is niet mijn Camino van rustig en eenzaam wandelen. Het is gelukkig maar voor een paar dagen. Aan de andere kant hoort dit er natuurlijk ook bij. Toch nog aardig wat hoogtemeters vandaag (500). Vandaag ben ik de laatste 100 km grens doorgegaan en daarvan een foto van gemaakt natuurlijk.

De terrassen zitten overvol, allemaal willen ze eten (en drinken). Heb zelf 15-20 minuten gewacht voor een plaatsje. Daarna zit ik lekker binnen in de hal, daar is het redelijk koel. Het is namelijk inmiddels toch weer 27 gr geworden.

Als ik aankom bij de overnachtingsplek komen ze mijn naam niet tegen. Dit terwijl we op vrijdag al geboekt hebben. Hun administratie is werkelijk een zootje..... Uiteindelijk heb ik een bed, mettoilet en douch op de gang. St Jacob legt weer goed voor me.

Ik blijf in deze plaats gelukkig maar 1 nacht, morgen stop ik niet op het eindpunt van de etappe. Daar zal het zeker rustiger zijn. Morgen weer lekker vroeg ontbijten, om 6.30 u en dan weer op pad naar Lestedo !

De dames hebben ook een goeie dag gehad, 860 km gereden en zitten nu plm. 50 km boven Bordeaux. Wel wat files gehad op de weg vanaf Parijs naar Bordeaux, maar dat mag de pret niet drukken. Totaal hebben ze nu 1250 km gehad en zijn over de helft ! Ik ben blij dat het vandaag zo goed is gegaan met hen.

Tot morgen !

Dag 120. 5 augustus. Portomarin - Lestedo. 22 km 570 hoogtemeters

Oh oh wat een slechte nacht gehad..... ik had dan wel een eigen kamer maar rondom mij veel slaapzaaltjes, hoofdzakelijk met luidruchtige Spanjaarden. Het sanitair lag vlak naast mijn kamer, kon mee genieten van iedereen die de badkamer bezocht.... Voordat het rustig werd was het zeker al 23uur en voordat je dan slaapt... Nou ja, ook weer meegemaakt.

Na het ontbijt van vanmorgen loop ik nog voor 7 uur het plaatsje weer uit over de rivier. Nu ook direct al weer met heel veel andere pelgrims. Vandaag niet zo’n lange route. In Palais de Rei geen enkele slaapplek meer te vinden dus slaap ik nu wat eerder in de route, na plm 22 km. Evengoed nog veel hoogtemeters vandaag, 570.

De route gaat grotendeels langs een heel rustige weg, met daarnaast een pad voor de pelgrims. Vandaag ook weer prachtige uitzichten. Er lijken ook wel steeds meer terrassen te zijn, dus keuze genoeg voor de koffie. Vanaf morgen komt er nog een route bij, in Rabadiso sluit de Camino del North aan bij de Camino Frances die ik loop. Dan wordt het echt nog drukker dan de laatste dagen. Ik slaap vannacht in een prachtig hotel in een plaatsje van niks. Hier heerlijk gegeten, biertje gedronken en een wasje gedaan. Morgen ontmoet ik Marian en Atie, zij zijn mooi op tijd voor de laatste etappes !

Dag 121. 6 augustus. Lestedo - Arzua. 33 km. 575 hoogtemeters.

Het is werkelijk een prima onderkomen, maar het ontbijt is pas om 7.30 u, en dat is laat voor een pelgrim.... Maar wel weer goed ! Om 8.15 u vertrek ik, het is bewolkt en een prima temperatuur ! Het is rustig met de pelgrims onderweg. Het is echt een voordeel om niet op het eind van een etappe te stoppen. Na plm 5 km kom ik aan in Pallas de Rei, het eindpunt van een etappe, daar wordt het wel weer drukker. Het is echt een leuk plaatsje voor pelgrims, met heel veel overnachtingsmogelijkheden, maar toch werkelijk allemaal vol ! Vandaar dat ik 5 km eerder ben gestopt.

Net voor Furelos zie ik Atie ineens de weg oversteken naar onze auto ! En Marian heeft zich verstopt achter een boom. Voor mijzelf had ik berekend dat ik ze hier ongeveer zou kunnen tegenkomen. En Marian zag mij in haar ooghoeken lopen. Hoe is het mogelijk he, daar heeft St Jacob wel weer voor gezorgd....Was weer een fijn weerzien !

Net voor Melide met elkaar koffie gedronken op een pelgrimsterras. Daarna nog 17 km gelopen tot net voor Azura, dit is plm 40 km voor Santiago . Normaal gesproken ben ik altijd wel tussen 12 - 14 u op de eindbestemming. Maar omdat ik ruim een uur later ben vertrokken, we wat langer aan de koffie hebben gezeten en ook nog wat meer km heb gemaakt dan anders, zie ik steeds meer ‘krakkemikkige’ wandelaars lopen. Ze komen zowat niet meer vooruit en reageren ook niet meer op de groet ‘Buen Camino’.

Zo op het eind van de middag krijgen we nog net wat regen en stop ik na 33 km. We rijden naar een landgoed in Andeade. Een heel oud gebouw wat prachtig is gerenoveerd. Het ‘buiten’ is ook heel mooi met veel fruitbomen. We hebben hier heerlijk gegeten en daarna nog een rondje over het landgoed gelopen.

Foto’s uploaden lukt nu niet, muren zijn te dik voor Spaanse WiFi en 4G..... (denk ik)

P.s. Marian en Atie hebben ruim 2200 km gereden in 2 hele en 2 halve dagen. Petje af !

Dag 122. 7 augustus. Arzua - Aeroporto. 29 km. 550 hoogtemeters. Atie en Marian lopen 15 km.

Ontbijt mee in de auto ! Dat heb ik nog niet eerder gedaan .... Daardoor vertrekken we al vroeg vanaf ons landgoed, en zien we een prachtige zonsopkomst. Na een autorit van 20 minuten vertrek ik rond 7.30 u uit Arzua. Al snel ontmoet ik drie nonnetjes en krijg ik van hen het eerste stempel van vandaag. Kan ook nog een flesje gewijd water mee krijgen.

Al heel vlug een spatje regen, maar daar word je niet echt nat van. In Calle koffie met elkaar gedronken in (alweer !) een prachtige nieuwe Auberge. Een van de vele onderweg. Ondertussen wordt het weer er niet beter op, de regenjas kan aan en de hoes om de rugzak. Atie en Marian lopen mij tegemoet en vlak voor Pedrouza, in het gehucht Rua, ontmoet ik hen eneten we pizza.

Dan is er niet veel aan met regen, de dames weten mij gelukkig iedere keer weer te vinden, de laatste keer bij het vliegveld van Santiago. Het regent nu echt hard, dus rugzak af en instappen !

Op de kamer eerst natte kleren uit en douchen. Daarna ...... siësta ! Voor het eten lekker nog een biertje en wat pinda’s . We hebben hier weer heerlijk met z’n drieën gegeten op het landgoed, met een wijntje er bij,...

Morgen de laatste etappe van 10-11 km en de aankomst in Santiago. Gelukkig gaan we hierna nog door naar Muxia en Finesterre!

Dag 123. 8 augustus. Aeroport - Santiago de Compostela. 15 km (en nog 5 km terug naar de auto) 230 hoogtemeters.

Vanmorgen weer het ontbijt in de auto opgegeten. Het miezert. Ik vertrek in San Paio, bij de Aeroport. Ik tref het want het koffietentje gaat net open, ben daar de eerste gast ! Trek daar de regenkleding gelijk aan en Atie en Marian gaan daar meteen ontbijten. Rond 8 u ga ik aan de loop. Vergeet nog wel mijn bidon, die heb ik waarschijnlijk op de grond gezet en niet meer gezien. Pech hebben zeg ik dan maar, voor die 15 km kan ik wel zonder. Veel pelgrims zie ik nog niet, maar na mijn koffiestop zijn er direct veel meer. Dan ontmoet ik Marian en Atie en samen lopen we naar het eindpunt van deze tocht, de kathedraal van Santiago. De officiële tocht zit er op. Ik heb ruim 3000 km afgelegd in precies 4 maanden: 8 april vertrokken en 8 augustus aangekomen. Het is best emotioneel als ik er over nadenk wat ik allemaal heb meegemaakt en beleefd. Regelmatig komt weer het e.e.a. weer boven, dat zal nog wel een tijdje (of langer) zo blijven !

Afijn: Foto’s gemaakt en dan naar het ontvangstcentrum voor pelgrims. Dat sta ik wel een uur in de rij voor de administratieve afhandeling van mijn tocht. Marian en Atie gaan alvast naar de ‘kamer der Lage Landen’ in hetzelfde gebouw. Zij worden daar met open armen ontvangen. Druk is het daar niet, vandaag hebben nog maar 2 landgenoten de tocht volbracht. Die zijn in St Jean Pied de Port gestart. Bij mij is het net als in een hospitaal: als je vooraan staat zie je op een lichtbak naar welke balie je moet. Ik word vriendelijk te woord gestaan in het Engels. Mijn (2 !) credentials worden bekeken, zeg maar gecontroleerd. Als de man al mijn stempels ziet heeft hij al snel door dat ik aan de eisen van Pelgrimage heb voldaan. Ook vraagt hij nog waar ik ben gestart. St Jacobiparochie, alsof hij weet waar dat ligt. In een schema kan hij zien hoeveel km ik minimaal gewandeld moet hebben. Deze km worden vermeld op mijn compastulaat (soort diploma). Kosten 3 euro.... Oh ja voor het geval je dat niet mocht weten: een credential is een kaart met stempels.

Daarna ga ik ook naar de kamer der Lage Landen. Marian en Atie hebben het heel gezellig met de vrijwilligers uit Belgie. Zij doen dit voor drie weken en worden dan weer afgelost.

Het is inmiddels harder gaan regenen en we moeten nog 5 km terug lopen naar de auto. Oh ja de Belgen komen niet meer bij als wij vertellen dat we nu al drie nachten slapen op een landgoed. Pelgrims op een landgoed ? Dat horen zij niet vaak....

Officieel is de tocht gelopen. Maar ik loop nog naar Finisterre en Muxia. Hoop dan wel op beter weer..... Ook daar ga ik verslag van doen. Jullie zijn nog niet van mij af. Wel begint de dagtelling opnieuw en kan ik nog niet beloven of ik de website elke dag bijwerk......... Pas als ik daar ben geweest wordt de website gesloten. Iedereen die een reactie heeft achtergelaten op de site of via een berichtje wil ik bedanken. Soms kon ik echt wat steun gebruiken... En natuurlijk bedank ik ook Lia, Marian en Atie die mij, met Marian samen, hebben opgezocht ! Het was erg leuk en gezellig !

Tot het volgende verhaal over de tocht Finisterre - Muxia.

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 13. La Virgen del Camino - Biduedo

Dag 111. 27 juli. La Virgen del Camino - Hospital de Orbigo. 27 km. 100 hoogtemeters.

De dag start met een ontbijtje in een cafetaria. Dan begint het al een beetje te regenen, wat later overgaat in behoorlijke regen.

Ik heb vandaag de keuze: de route volgen langs de N120 of een alternatieve, rustige route. Vanwege de weersverwachting (regen) kies ik voor de N120. Langs deze weg zijn meer schuil-/opsteekplekken en is ook nog enkele km korter. Ik krijg later toch wel spijt van mijn keuze, want de N120 is heel druk, vooral met grote vrachtwagens.

Na 12 km ben ik toch behoorlijk nat en ga maar koffie drinken in Viladangos del Paramo, een soort wegrestaurant. Eerst maar opdrogen. Dan trek ik toch maar de regenbroek aan, vooral voor in ‘inlopen’ van split in mijn schoenen. Dat gebeurt zeker als het pad nat is. Dan moet ik af en toe mijn schoenen uit doen om ze te legen. Als het eenmaal weer droog wordt houd ik toch de regenbroek maar aan om geen/minder split in mijn schoenen te krijgen. Eigenlijk had ik ook oordoppen in moeten doen voor het lawaai langs de weg....

Een paar km voor het eind van deze etappe Hospital de Orbigo haal ik de Italiaan weer in en hebben samen het laatste stuk gelopen. En zo komen we het e.e.a. van elkaar aan de weet. Grego heet hij geloof ik. Zo’n naam ben je zo weer kwijt, ha, ha.

Voor het eindpunt buigen we gelukkig van de N120 af en lopen op het heel leuke dorpje af met een prachtige brug. Een mooie plek voor de pelgrims.

Er komen nog een paar routes naar Santiago bij, die vanuit Sevilla, Granada, Malaga, Alicante en Madrid. Dat merk ik nu al onderweg. Maar..... Günter vandaag niet gezien.

S Middags heb ik het plaatsje nog bekeken. Er zijn heel veel Auberges en Hostels, maar ook een camping. Er zijn ook veel eettentjes. Dus..... voor de pelgrim wordt goed gezorgd ! (als bij betaalt, ha, ha)

Ik ga nu kijken hoe en wanneer ik over de Cruz de Ferro ga. Dat wordt waarschijnlijk dinsdagmorgen. Ik slaap dan in Foncebadon op 1400 m hoogte. Of in Rabanol, op 1200 m. Het weer is de komende dagen redelijk goed. In ieder geval een graad of 5 ( !) in de ochtend, dan ben ik nog voorzichtig.... en deze loopt op tot plm. 20 gr of iets lager. Dat is weer heel iets anders dan de bijna 40 gr die ik op de hoogvlakte had.

Morgen eerst naar Murias de Rechivaldo. Ik kom dan ook door Astorga, dat lijkt een mooi plaatsje te zijn.

Tot morgen maar weer !

Dag 112. 28 juli. Hospital de Orbigo - Murias de Rechivaldo. 24 km. 300 hoogtemeters

Ontbijtje in het hostal en om 7.30 u verlaat ik dit leuke stadje. Vandaag ga ik de heuvels in en in de verte zie ik al de hogere bergen. Die zijn voor morgen en overmorgen en ook nog later.

Vanmorgen is het eerst nog wel koud, 7-8 gr. Dat voelt met korte broek echt koud aan. Het zijn temperaturen die niet normaal zijn voor Spanje in deze tijd. De komende dagen maar beginnen met een lange broek en coltrui. Het is altijd nog beter dan 40 gr !!

Rond 11.15 u kom ik aan in Astorga, een stad met 12000 inwoners. Voordat ik het stadje in kom moet ik eerst nog wel stevig omhoog. Ik loop langs veel pleinen, genoemd naar heiligen. En bij die pleinen natuurlijk ook weer een kerk met dezelfde naam. In deze stad staat ook een paleis van Gaudi voor de bisschop. Dit allemaal in die mooie bouwstijl. De kathedraal kom ik niet in, er is op dat moment een dienst aan de gang en dan moet je er geen foto’s maken. Ohh ik loop bijna de stad al weer uit, maar.... eerst nog koffie ! Dat doe ik op het Plaza Cathedraal. Daarna is het nog 5 km naar mijn eindbestemming voor vandaag : Murias de Rechivaldo.

In het begin zie ik nog wel veel pelgrims, maar geen bekenden....

Tot morgen !

Dag 113. 29 juli. Murias de Rechivaldo - Foncebadon. 23 km. 570 hoogtemeters.

Vanmorgen ben ik in het hostal goed verzorgd door mevrouw de eigenaresse. Een paar plakjes kaas doet wonderen. Zij wijst mij nog even de weg alsof je nog verkeerd kunt lopen, ha, ha. Het is soms zelfs wat te veel, al die aandacht.

Vandaag ga ik weer wat meer de bergen in, 570 hoogtemeters naar 1430 m. Windkracht 3-4 tegen en heel fris. Ik loop af en toe over een zanderige weg en op het laatst veel over leisteen. In het kleine dorpje El Ganso op 1020 meter drink ik koffie. Op de terrassen in de dorpjes waar ik doorheen loop zitten veel pelgrims. Waaronder veel jongelui uit Frankrijk en Spanje . Als je namelijk een stukje van de Camino Santiago hebt gelopen staat dit goed op je CV. Hoeveel je dan gelopen moet hebben weet ik niet. Het kan niet zoveel zijn als ik sommige jongelui zie slepen met o.a. een grote camera aan hun pols. Tijd om Buen Camino te zeggen hebben ze niet, zij lopen namelijk met oortjes in. Als Pelgrim erger ik mij daar toch wel aan en zeg er iets van. Soms helpt dat. Het is vakantietijd, ook in Spanje. Vandaar deze jeugdige mensen.

Op het eindpunt, Foncebadon, slaap ik in een heel mooi hostel met een winkel waar je van alles kunt kopen, van kleding, food en prullaria... Ook is er een mooi restaurant, met een grote menukaart waar ik mijn keuze wel kan maken ! Ook kan ik kiezen uit wel 15 soorten bier ! Het kan niet op hier op de berg. En dit alles met redelijke prijzen. Ook kan ik er mijn was laten doen. Mijn kamer is net iets groter dan een monniken-cel, namelijk 2 1/2 bij 5 meter. Er kan net een bed staan, maar wel met een prima badkamer daar aan vast.

Morgen naar Cruz de Ferro waar ik de steen van Sid ga neerleggen. Ik hoop dat ik daar wat hulp bij ga krijgen. Niet dat de steen zo zwaar is maar omdat ik er speciale foto’s van wil maken.

Dag 114. 30 juli. Foncebadon - Molinaseca. 21 km. 230 hoogtemeters en 900 m omlaag.

Om 7.30 u vertrek ik vanuit een prima hostel op de berg. Het is slechts 5 gr en windkracht 3. Dus het is gewoon koud. Nog 100 m omhoog kom ik na plm 2 km aan bij Cruz de Ferro (ruim 1500 m). Ik ben er bijna alleen. Terwijl ik Sid’s steen, die ik vanuit Warmenhuizen heb meegenomen, bij het kruis neerleg maakt een Spaanse mevrouw enkele foto’s . Het is er koud, dus blijf ik er niet zo lang.

Daarna weer een stukje dalen en nog eens 100 m omhoog naar weer ruim 1500 m. (Alto Altar). Onderweg maak ik veel foto’s want de luchten zijn weer erg mooi met hier en daar flarden mist. Vanaf de top van Alto Altar is de afdaling behoorlijk steil, dus opletten dat je je voet niet verzwikt. Totaal ruim 900 m. De heide bloeit af en toe prachtig. Na de 2e top drink ik koffie in Acebo. Daar kunnen de pijpen er weer af en de regenjas uit want het zonnetje is al lekker warm.

Rond 12.45 u kom ik aan op het eindpunt voor vandaag: Molinaseca. En ga direct door naar mijn hostel. Maar.... niemand doet open ! De overbuurman belt iemand op, die komt en dan kan ik naar binnen. Ik laat mijn spullen achter en ga nog even het plaatsje in, waar de Rio Meruelo door heen loopt.

Morgen naar Villafranca del Bierzo , ruim 30 km. Maar op tijd gaan lopen.

Dag 115. 31 juli. Molinaseca - Villafranca del Bierza. 35 km. 470 hoogtemeters.

Vanmorgen is alles nog vast, ik ga niet wachten tot ik eventueel zou kunnen ontbijten..... Dus om 7.15 u zonder ontbijt vertrokken. Na 7 1/2 km neem ik een ontbijt in Ponteferrada. Dit is een stad met 70.000 inwoners, dus een behoorlijk grote stad. En is ook bekend van de Bierzo wijnen. Vroeger was het ook een belangrijke stad dankzij een groot kasteel. Heeft ook kolen en ijzer-reserves, wat weer aardig wat industrie oplevert. En er staan zoveel kerken en kapellen dat ik ze echt niet allemaal ga bezoeken..... Maar neem van mij aan dat de een nog mooier is dan de ander. 

Cacabelos is een veel kleinere plaats. Hier werd vroeger veel gedaan voor de Pelgrims. Er waren 5 ‘Hospitales’ voor de zorg. Nu zijn er veel hotels en auberges, ook is er een wijnmuseum van deze streek. De Romeinen hebben hier ook gezeten, en die hielden ook wel van een wijntje !

Zelf slaap ik vannacht in Villafranca del Bierzo, ook een belangrijke wijnstad. Het plaatsje ligt ook in de bergen, tegen een berghelling aan. Dit kleine plaatsje heeft wel 7 kerken (op 5000 inwoners). En die ik gezien heb zijn prachtig. De kerk speelt nog een belangrijke rol in Spanje.

Ook staat er in Villafranca een groot kasteel en het Plaza Mayor is echt het centrum, met veel winkels en hotels. Ik slaap er ook. Overal wordt ingespeeld op al die Pelgrims die hier komen eten en slapen.

Vandaag ben ik onder de 200 km tot Santiago gekomen. Morgen ongeveer 23 km. En overmorgen start ik dan met een heel stevige klim. 

Tot morgen !

Dag 116. 1 augustus.  Villafranca del Bierzo - Las Herrerias. 22 km. 300 hoogtemeters. Plus nog 4 km en 200 hoogtemeters.

Ahhh, vanmorgen een ouderwets ontbijt: yoghurt, fruit,  vlees, kaas, jam, koekjes, cornflakes, kan zelf broodjes roosteren.... Helemaal goed voor €5 ! Daardoor ga ik wat later op pad, namelijk 8.30 uur. De eerste uren loop ik in de schaduw, later loopt de temperatuur op tot 29 gr. En ja wel weer veel langs asfaltwegen, de autosnelweg is altijd wel weer in het zicht. Maar daar heb ik verder geen last van hoor, en de asfaltwegen zijn over het algemeen heel rustig. Op veel plekken wandel je tussen betonnen muurtjes. Dat is zo veilig dat er ook veel fietsers fietsen.....  Aan de andere kant loopt de Rio Valcarce .  Ik loop door veel dorpjes waar je van alles kunt kopen. Ook kom ik vandaag ook weer veel pelgrims tegen. Dat blijft wel zo tot Santiago. Velen wandelen met nauwelijks bagage, die wordt vervoerd door Jacco Trans. Er rijden ‘s morgens heel veel busjes die bagage komen ophalen. Ik weet niet of dit een Nederlands bedrijf is, maar opereert ook vanuit Nederland denk ik.

Las Herrerias is het eindpunt voor vandaag. Ik slaap ik een mooi nieuw hostel: Casa Lixa. Heel mooie kamer met balkon, waar ik nu het verhaal van vandaag schrijf. Heerlijke temperatuur, met een lekker windje, kijk uit op mooie bergen. Dit alles geeft een mooi tintje aan deze laatste dagen van de tocht....

Vanmiddag nog een rondje gelopen, links uit de route naar St Julian, 2 km heen en terug en 200 hoogtemeters. Heerlijk in de schaduw ! Verder is in het dorp niets te beleven.

Morgenochtend start ik direct met een klim van 600 m naar O’Cebreiro op 1300 m. en ga overnachten in Biduedo op 1200 m.

Tot morgen !

Dag 117. 2 augustus. Herririas - Biduedo. 25 km. 1009 hoogtemeters.

De dag begint anders dan anders. De stroom gaat er om 7 u af, dus het ontbijt is al om 6.30 u. Ik vind dat wel fijn, dan kan ik lekker op tijd weg. Of ik het besteld heb weet ik niet, mijn Spaans is nog niet echt goed.... Maar ik krijg 2 spiegeleieren met spek ! Hmmmm. En dan ga ik rond 7.15 u op pad. Zoals gezegd gelijk de berg op naar O Cebreiro van 600 - 1300 m. Klein stukje naar beneden en weer omhoog naar het mooie uitkijkpunt San Rogue. Weer een stukje dalen en dan erg steil omhoog naar 1330 m Alto de Polo. Dus dat werd zweten vandaag ! Ik daal nog iets naar mijn slaapplek in Biduedo op 1200 m. Al met al kom ik toch aan 1000 hoogtemeters, met wel heel veel mooie uitzichten.

Biduedo is echt een boerengehucht met een paar boerderijen en..... natuurlijk ook weer een kerk. Krabbendam is daarbij een wereldstad ! Ik slaap in een boerderij/Auberge Xata geheten. Ohh de sleutel van mijn kamer is zoek, dus op slot kan ‘ie niet. Maar ik ben de enige pelgrim die hier slaapt vannacht, dus dat maakt niet uit. Van buiten zitten komt niet veel want het ziet er zwart van de vliegen....

Morgen rond de middag vertrekken Marian en Atie naar Spanje, zij krijgen tussen de 2200 en 2300 km voor de wielen. Als het niet tegenzit komen zij dinsdag bij mij aan. Ik kijk er weer naar uit !

Doe voorzichtig dames en goeie reis !

En ja de week is weer voorbij, dus de mail gaat er ook weer uit.

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 12. Hontanas - La Virgen del Camino, buitenwijk van Leon

Dag 104. 20 juli. Hontanas - Iterade la Vega. 22 km. 215 hoogtemeters

Vanmorgen zo vroeg mogelijk gestart, zo rond 6.45 u. Lekker fris, zelfs nog een beetje donker ! Daardoor richting San Anton mooie foto’s gemaakt. De weg loopt een stuk hoger dan de vallei. En zeker als het zonnetje over de berg schijnt is dat een fantastisch gezicht. Zo maak ik een paar heel mooie foto’s , de kleuren komen dan heel mooi uit.

De kerk/het museum Santa Maria in Catrojeriz is ook weer fantastisch ! Ik moet wel €1 betalen, maar dat maakt mij niets uit. Het museum is helemaal gerestaureerd, heel mooie stukken maken de tentoonstelling compleet.

Ohh ik ben bijna mijn hoed kwijt geraakt ! Ben er naar op zoek gegaan en ook deze keer is St Jacob mij goed gezind want.... de vriend van Günter komt er mee aan !

Verder maakt de hoogvlakte Meseta weer veel indruk op mij met zijn grootsheid en wijdsheid. De kleuren zijn (nu nog) prachtig met graanvelden en af en toe een veld zonnebloemen.

Het is ook vandaag weer rustig met de pelgrims, ik loop eigenlijk de hele dag alleen. Bij een koffiestop en een kerk kom ik soms enkele pelgrims tegen. En op het einde van de dag zijn er ook wel weer wat meer.

Inmiddels ben ik weer een nieuwe provincie binnengelopen: ‘Palencia’. De temperatuur is vanmorgen 14 gr en zo rond 17 u is deze opgelopen tot 34 gr. Daarna zakt de temperatuur langzaam en kunnen de ramen nog even open.

In Itero de la Vega is verder niet veel te zien, het dorpje is eigenlijk een beetje saai.

Tot morgen !

Dag 105. 21 juli. Itero de la Vega - Poblacion de Campos. 22 km. 143 hoogtemeters.

Vanmorgen ‘ontbijt’ pas om 7 uur. Nou ja ontbijt.... 4 geroosterde stukjes stokbrood met jam en boter en een kopje koffie waar ik niet om gevraagd heb. Ik wil thee, hoe moeilijk kan het zijn..... Op de slaapkamer nog maar even een banaan eten en om7.45 u op pad.

Er zijn nog steeds veel ooievaars op kerken en zelfs in het grasveld heb ik ze gespot. Op de fotopagina zal ik een paar mooie foto’s zetten. Je kunt wel zien dat ik in een andere provincie zit, er worden bijvoorbeeld andere bouwmaterialen gebruikt, er zijn veel huizen van klei.

Het parcours is vandaag erg vlak, met kanalen en daarop aangesloten irrigatie-kanalen. Langs zo’n kanaal lijkt het wel of ik langs de ringsloot in de Beemster loop..... maar dan moet ik natuurlijk niet te ver om mij heen kijken.

Nou zeg, vandaag een dag geen kerken van binnen gezien, deze zijn gesloten of te ver van de route af of gewoonweg niet te vinden.

In Poblacion de Campos aangekomen loop ik naar mijn hostel. Sturen ze mij naar een slaapzaal waar al een paar pelgrims liggen te slapen/snurken. Maar ik heb toch een 1-persoonskamerbesteld ? Het komt gelukkig helemaal goed. Nu wil ik graag in de middag eten, dat lukt nu niet. Zij hebben het nogal druk met de plaatselijke bevolking. Nu maar voor de avond gereserveerd. Dat kan pas om 19.30 u en dat is voor mij aan de late kant. Want morgen is de etappe plm. 35 km en ik wil op tijd naar bed. En, zonder ontbijt, om 6 uur starten. Het is mijn bedoeling om in een volgend dorpje te ontbijten. Hoop dat het allemaal gaat lukken !

Je vraagt je misschien af waarom morgen zo’n lange etappe ? Ik heb een keuze of na plm. 17 km slapen of na plm. 35 km. En ik maak nu dus de keuze voor de lange etappe. En omdat het ‘s middags zo warm wordt wil ik zo vroeg mogelijk starten.

Oh ja, de Mariannen zijn ook weer thuis. Gisteren nog een keer ruim 700 km gereden tot net over de grens Frankrijk - Belgie. En vandaag nog 350 km naar huis. Ik ben blij dat zij weer veilig aangekomen zijn.

Tot morgen !

Dag 106. 22 juli. Poblacion de Campos - Calzadilla de la Cueza. 34 km. 285 hoogtemeters

Om plm 6 u vertrek ik, zonder ontbijt. Eet op de kamer nog wel een hardgekookt ei, overgehouden van het dinner van gisteren. En ook nog een sinaasappel en een grote koek met iets er in. Ik zie al pelgrims langs mijn hostel lopen, dik ingepakt en hoofdlamp op. Dat lijkt mij wat overdreven. Ik ga in korte broek en doe nog wel een coltrui aan, die heb ik tenslotte niet voor niks mee. Maar na 5 km, bij de eerste (ontbijt)stop, maar uitgedaan. Het is een summier ontbijtje: een heel grote geroosterde plak /snee brood met tomaat-smurry daarover heen. Het vult wel lekker.....

De hele dag loop ik over gravelpaden-wegen. Het eerste deel tot Calzada Romana loop ik langs een niet zo druk pad.Daarna loop ik nog 17 km over een bijna kaarsrechte gravelpad dat licht op en neer gaat. Geen schaduw en een zeer hoge temperatuur, op het laatst zelfs 36+ !!

Als ik aankom in Calzadilla de la Cueza voel ik wat later ook nog een pijntje in mijn rechterknie. Mijn nieuwe zwarte schoenen zijn niet zwart meer.... nu grijs-wit. Dat is met mijn onderbenen niet anders !

Na een douche en wat eten gaat het weer iets beter. Ik lig nu te zweten op mijn bed.... Ik hoop dat ik morgen van start kan !

Tot morgen maar weer.

Dag 107. 23 juli. Calzadilla de la Cueza - Sahagun. 26 km. 190 hoogtemeters.

Ja hoor, ik ga van start vandaag. Wil eigenlijk om 7 u vertrekken. Heb gisteren gevraagd hoe laat het ontbijt is: om 6.30 u schrijft ze op een briefje. Wat zij er niet bij vertelt is dat het ontbijt ergens anders is in het dorp. Ik wacht tot 7 u, nog steeds niemand te bekennen. Iets later komt de man van het hotel binnen, hij verontschuldigt zich voor het niet genoten ontbijt en wenst mij een Buen Camino, daar moet ik het mee doen.....

In het dorp vraag ik een paar pelgrims of zij gezien hebben waar een ontbijt te krijgen is. Uiteindelijk toch een ontbijtje gehad, gelukkig maar want op een lege maag gaat het niet lukken.

Uiteindelijk ga ik dan om iets over 7.30 u op pad. Het heeft hier en daar wat geregend, te zien aan de grote plassen. Maar bij ons in het dorp alleen onweer en geen regen.

Ik loop grotendeels in de buurt van de N120, soms wat verder er van af. En druk is die weg hier ook niet meer. Prima te doen, zeker ook omdat het vanmorgen grotendeels bewolkt is. En.... ongelooflijk veel muisjes op mijn pad, nee niet van chocola, maar echte ! Ze zijn razend snel. Ik krijg er uiteindelijk 1 op de foto. Ik moet wel opletten dat ik er niet op eentje ga staan. Het komt denk ik door al die graanvelden.

Het blijft bewolkt tot de middag. Ik drinkkoffie in Terradillos. Er is zowat geen pelgrim te zien. Onderweg wel een paar op een terras, maar verder is het uitzonderlijk rustig.

Even iets over de huizenbouw. Men gebruikt of gebruikte heel veel klei, soms gemengd met stro. Veel van deze huizen zijn ingestort. Maar wel mooi om deze bouw te zien. Ook zie ik een paar huizen in de heuvels. Maar of deze nog gebruikt worden ? Geen idee. Ook nog heel weinig zonnepanelen gezien, maar..... ja hoor vandaag zie ik een veldje panelen. Er zijn wel heel veel windmolens. Maar...... dit is toch het land van de zon???

Ik verruil de provincie Palencia voor Leon. Ik kom wel steeds dichter bij Santiago.... Er is zelfs een autoweg (Autovía ) die heet Camino de Santiago !

Nog voor Sahagun bezoek ik een mooi kerkje of kapel: Virgen del Puente. Ze noemen dit ook wel het geografisch centrum van de Camino en het is het ‘halfwegpunt’ van de Camino in Spanje.

In de stad nog iets gegeten en ga nog een paar kerken bezoeken, maar.... die zijn of niet open of ik kan ze niet vinden.

En.... in Sahagun komt de route vanuit Madrid er bij. Misschien wordt het nu drukker met de pelgrims...

Mijn knie is niet geheel pijnvrij, maar het was te doen vandaag.

Morgen naar El Burgo Ranera. Welterusten.

Dag 108. 24 juli. Sahagun - El Burgo Ranera. 20 km. 130 hoogtemeters

Om 7.30 uur gestart. Het is nu nog lekker koel, maar gaat weer warm worden vandaag, want het is nu al onbewolkt. Ik loop vandaag langs een rustige weg, iets verder af van de trein en snelweg A231. Er zijn weer weinig pelgrims op het pad maar haal wel weer het gezin uit Taiwan in ! Inderdaad die van ongeveer een week geleden. Zij blijven in El Burgo een hele tijd zitten. En later zie ik ze niet meer. Waar zijn ze toch naar toe? Geen idee.

Vandaag weinig foto’s gemaakt. Ik ben al op tijd in El Burgo Ranero waar ikga overnachten. Het is warm, dus ga ik maar veel rusten op de kamer. Later heb ik nog gegeten: Russische salade, een gewone salade met stukjes kip en een sinaasappel toe. Redelijk gezond denk ik.

Daarna loop ik nog even het dorp in om nog een paar foto’s te maken. En..... ik zie in de avond toch weer het gezin uit Taiwan. Zij hebben waarschijnlijk ook gerust vanmiddag

Ik doe het verder rustig aan vandaag en dan zie ik morgen wel weer. Dan loop ik naar Puente Villarent, plm. 25 km. Ik loop dan nog wel door de stad Leon.

Oh ja, vandaag benik de grens van 2.500 km gepasseerd. Al weer een mijlpaal.....

Tot morgen !

Dag 109. 25 juli. El Burgo Ranero - Puente Villarente. 27 km. 90 hoogtemeters.

Ja hoor, het is weer eens zo ver..... Gisteravond afgesproken ontbijt om 7 uur. Kom ik beneden is alles donker! Ik pak onmiddellijk mijn rugzak en ga op pad. Eet nog wel mijn laatste banaan op. Want over 14 km in Religos kan ik pas ontbijten..... dus ga ik daar naar toe over een saaie route met gelukkig weinig hoogtemeters. De temperatuur vandaag is op z’n hoogst 30 gr. En de komende dagen gaat de temperatuur nog verder naar beneden. En in Nederland vandaag al weer een warmterecord 40+. Als het goed is gaat de temperatuur hier de komende dagen naar 25 gr. En volgende week nog lager. Ik vind dat prima en hoop op die lagere temperaturen !

Ik loop vandaag grotendeels naast een heel rustige weg, kaarsrecht naar Reliegos, Mansilla en het eindpunt van vandaag Puente Villarente. Ik kan vandaag wel weer mooie foto’s maken: zoals een prachtig irrigatie-kanaal en het eerste de beste terras in Reliegos waar ik eerst maar eens iets heb gegeten.

Vandaag wel weer veel pelgrims gezien, zeker op het terras. Mansilla is een leuk plaatsje om even rond te lopen. En.... een kerktoren deze keer zonder ooievaars. En wat denk je, kom ik ook Günter weer tegen. Gezellig samen een kop koffie gedronken. Dus zullen we elkaar wel weer vaker tegen komen. Als ik de eindbestemming van vandaag Puente Villarente binnen kom over een heel brede weg dan zou je denken dat het een behoorlijk stadje is. Maar als ik nog wat rond loop blijft het bij deze heel brede weg. En een kerk is er ook niet te vinden. Wie weet morgen in Leon.

Het ontbijt morgen, ja dat moet wel lukken, want ik moet ook nog betalen.... dus zullen ze er wel zijn.

Morgen naar La Virgen Del Camino. Maar eerst loop ik nog door de mooie grote stad Leon.

Tot morgen !

Oh ja, Marian komt mij rond 6-7 augustus voor de laatste keer opzoeken. Zij komt met de auto, samen met Atie Pronk. Erg leuk dat deze dames samen naar Spanje komen. Ik kijk er al weer naar uit.....

Dag 110. 26 juli. Puente Villarente - La Virgen del Camino, buitenwijk van Leon. 23 km. 260 hoogtemeters

En....... een prima ontbijt vanmorgen, nl een grote croissant met twee eitjes (extra via Google Translate besteld..). En ik ben niet alleen, er zitten nog meer collega-pelgrims. Voor 7 uur kan ik al aan de loop gaan.

Vannacht nog regen en onweer, er zou vandaag ook nog een bui kunnen vallen. Het is ook nog lekker fris als ik vertrek, heb zelfs eerst nog een dunne bodywarmer aan. Maar het klaart op,geen regen gehad deze dag. Maar aan het eind van de dag is het toch al weer 32 gr.

Na 14 km kom ik naam in het centrum van de de stad Leon. Eerst koffie en dan naar de kathedraal. 6€ entree en dan krijg ik direct een audio-apparaat mee. Ik loop rond en luister wat zij te vertellen hebben. Het is een duidelijk verhaal over deze kathedraal uit de 13 e eeuw. Met heel veel glas in lood ramen, plm. 1800m2. Deze konden worden geplaatst omdat er anders werd gebouwd (lichter) . Altijd weer indrukwekkend zo’n kathedraal. De stad Leon zelf is ook mooi om door heen te lopen. De route door de stad gaat ook nog langs 5 andere kerkgebouwen. Natuurlijk bezoek ik ze niet allemaal... Maar de binnenstad met zijn nauwe straatjes en mooie gebouwen zijn de moeite waard. Ook zijn er heel veel terrasjes. Als ik de stad uit loop gaat het omhoog naar het eindpunt van vandaag La Virgen del Camino op 910 m. Het is eigenlijk een verlengstuk van Leon, ik blijf namelijk in de bebouwing en over industrieterreinen lopen. Het vliegveld van Leon ligt er vlakbij.

Al met al een mooie dag, met heerlijk wandelweer. Hoe anders is het in Nederland met al weer 40+ gr.....

Morgen naar Hospital de Orbigo. Neeeeeee niet naar het ziekenhuis, maar de plaats heet zo, ha, ha.

Alweer een week voorbij, dus de mail gaat er weer uit.

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 11. Torres del RIO - Hontanas

Excuses, per abuis nog een keer mail gestuurd over het nieuwe verhaal...

Dag 97 . 13 juli. Torres de RIO - Parque Granjera. 27 km. 440 hoogtemeters.

De BeB is qua kamers volgeboekt, we zitten er met 4 andere mensen. Al vroeg ontbijt regelen, want met z’n allen in de keuken is geen optie. Kunnen er maar drie tegelijk in. Hierdoor rijden we om 7 u al uit Estella. Het is een half uurtje rijden naar mijn startplek en om 7.30 u ben ik aan de loop. Het is nog steeds heel rustig op het pelgrimspad. Waar dat aan ligt weet ik niet. Zit het in Pamplona, waar de heel week feest is ( vandaag zijn de stierenrennen echt begonnen. Op tv gezien, wat worden er veel mensen onder de voet gelopen !) of ligt het aan mijn dagelijkse startplek. Ik eindig/start niet altijd op de geijkte plekken . Maar loop vaak nog iets door waardoor ik dan ergens tussen twee etappeplaatsen eindig/start. Als je in een etappeplaats volgens het boekje overnacht is het altijd wel weer druk.

Torres del RIO heeft ook weer een mooie kerk, met veel bladgoud of verf. Ik loop vandaag door het wijngebied Rioja. Ik vind een rood wijntje wel lekker op z’n tijd, maar wel op het juiste moment van de dag. En overdag kan ik er gelukkig best afblijven. Na plm 11 km kom ik aan in Viana, alweer een prachtige kerk ! EN koffie gedronken met de MenM’s.

Er zitten vandaag weer behoorlijke klimmetjes in, maar ook een flink steile afdaling vanaf de Alti N.S. Del Poyo. Dan is het goed dat je niks aan je knieën mankeer ! Ik daal verder af naar de RIO Carnava,ook in Viana bezoek ik weer een prachtige kerk. Krijg daar ook een stempel van een heel vriendelijke Spaanse. Vanaf daar daal ik rustig af naar de grotere stad Logrona. Ik kom er binnen via een industriegebied.

Eenmaal echt in de stad staan er bij de rivier een paar pelgrimsdames die vragen ofik een foto van hen wil maken. Tuurlijk, maar zij dan ook van mij, ha ha.

In de stad bezoek ik de grote Santiagokerk en de kathedraal. In de laatste kerk is een trouwerij. We hebben deze kerk wel bezocht, maar zijn bescheiden op de achtergrond gebleven. De kerk is mooi versierd met prachtige bloemstukken. En.... een heel mooi Spaans bruidje.

Uiteindelijk loop ik de stad weer uit over 2-3 km. En dan nog 3 km door een parkachtige omgeving. Mijn eindpunt voor vandaag is Parque Granjera, met veel betonnen zitbankjes. Daar ontmoet ik beide Mariannen weer na uiteindelijk 6-7 km over een betonnen fietspad.

Vandaag loopt de route de hele dag langs een autoweg, ik steek die over, of loop er over heen. De weg is gelukkig niet echt druk, maar zeker ook niet mooi. Maar ja, het kan niet elke dag feest zijn. Ook loop ik vandaag over aardig wat industrieterreinen.

Het weer is prima ! Later op de dag meer bewolking, en zelfs een spatje regen. Vanuit Parque Granjera met de auto naar Santo Domingo, waar we de komende drie nachten in een mooi appartement verblijven. De dames hebben boodschappen gedaan, we eten vandaag thuis. Maar of dat goedkoper is ? 3x een 3-gangendiner, inclusief wijn is zowat de helft goedkoper dan het totaalbedrag aanboodschappen.

Tot morgen !

Dag 98. 14 juli. Parque Granjera - Azofra. 32 km. 600 hoogtemeters.

Vandaag een heerlijk rustig ontbijtje met z’n drieën. Half 8 op weg naar Parque Granjera. Ik loop zo rond 8 uur langs het meer daar. De eekhoorntjes eten zowat uit m’n hand ! Het zonnetje schijnt over het meer, is weer mooi voor de foto’s. Er zijn weinig pelgrims onderweg, en die ene in mijn buurt zegt ook niks... Volgens Marian is ‘ie doof. Na de start gaat het weer flink omhoog, 150 hoogtemeters in korte tijd. We drinken met z’n drieën koffie in Navretta. Wat een prachtige kerk is daar. Er moet een euro worden betaald en dan gaat voor 5 minuten de verlichting aan, geweldig mooi. Ook haal ik er weer een stempel. Het volgende plaatsje is Ventosa, hier lunchen we. De kerk is open, er is wel een dienst aan de gang. Als de meiden er komen draait de pastoor net de deur op slot. De volgende plek is Nájera, een wat grotere plaats. Het is zondagmiddag, dus de terrassen zitten vol met families. Heel gezellig. Ik besluit om na Najera nog een stuk door te lopen. Ik ben nog redelijk fit en het is niet zo heet vandaag.

Vandaag loop ik door een mooi landschap met veel druiven- en olijfboomgaarden. De wijnhuizen zien er ook prachtig uit. Zo ook de wijnvelden, waar de irrigatie plaatsvindt met grote buizen door het land.

Bij het eten spreek ik Josef weer met 2 dames die ik al eerder heb ontmoet. Zij hebben nog voor Pamplona een taxi genomen en hebben zich 2 etappes verder weer laten afzetten. Ik had niet verwacht Josef nog te treffen. Is altijd weer leuk bekenden tegen te komen.

Het eten viel niet echt mee, morgen beter !

Dag 99. 15 juli. Azofra - Redecilla del Camino. 28 km. 500 hoogtemeters

Het dagprogramma met de MenM’s zit goed in elkaar. Na het ontbijt in ons appartement een kwartiertje rijden naar de start van vandaag Azofra. Ik ga praktisch gelijk 250 m omhoog. Af en toe, zeker op het laatst, behoorlijk steil. Als ik dan op heteinde van de dag zie ik dat ik met een gemiddelde heb gelopen van 5,7 km per uur verbaast mij dat wel een beetje.

In Ciruena ga ik koffie drinken met de Mariannen, zij halen mij op van de route. In Santo Domingo gaan twee Pelgrimsnaar huis. Zij lopen al een paar dagen in mijn buurt. Ik denk altijd maar dat iedereen naar Santiago loopt, dat is dus niet zo. En het maakt natuurlijk ook niks uit.

De kathedraal van Santo Domingo gaat pas om 11.30 u open en dan ben ik al weer doorgelopen. We slapen nog een nacht in deze plaats dus kan ik er aan het eind van de middag nog kijken.

Het landschap vandaag kent weinig schaduw en dan ook nog 500 hoogtemeters. In de middag loop ik nog 10-11 km van de volgende etappe. De route van vandaag loopt weer grotendeels in de buurt van de N120, een vrij drukke weg. Ook volg ik vandaag weer irrigatiekanalen en loop vaak over gravelwegen. Ook nog veel druivenvelden en zie ik het oogsten van tarwe. De zonnebloemen moeten nog gaan bloeien.

Op zo’n gravelweg komt een auto met een heel bekende kleur mij achterop. Detwee Mariannen passeren mij en willen ook de route volgen..... Zeker voor Marian Rezelman haar stempelkaart, ha, ha

De temperatuur is goed, vandaag eerst 13 Gr. oplopend naar 26 Gr. later in de middag. Dus een prima dag !

Het is nu 18 u, ga zometeen naar de kathedraal, daarna eten en slapen !

Vervolg dag 99. Wat een geweldig mooie kathedraal ! Heel indrukwekkend. Ik kom ogen tekort ! De kathedraal stamt uit de 12e eeuw en het draait vooral om de pelgrims die er sindsdien komen. We kunnen maar een half uur blijven, want de kathedraal gaat sluiten. Daarna heerlijk gegeten bij een Italiaan in Spanje !

Dag 100 ! 16 juli. Redecilla del Camino - Villafranca Montes de Oca. 25 km. 430 hoogtemeters.

Vandaag in het appartement in Santo Domingo alles ingepakt voor vertrek naar Hotel Camino de Santiago in Castanares. Daar verblijven we drie dagen.

Om 7.45 u arriveren we in Redicella en ga ik op pad. Al na een paar honderd meter kom ik aan bij de kerk. Deze is zeker de moeite waard. Er is een tentoonstelling over de kruisvaarders ingericht. Dat is weer eens wat anders dan een traditionele kerk. Maar ook die is ook prachtig.

In de buurt van Viloria kom ik een Taiwanees gezin tegen, man, vrouw en 4 kinderen. Ook zij lopen de Camino, met rugzak(je) en schelp. En vader met een kinderwagen waar ook veel bagage in gaat en eventueel ook nog het kleinste kind.Is wel een prachtig gezicht.

In Belorado koffie gedronken met MenM. En ja hoor, daar kom ik Günter ook weer tegen. Gezellig met z’n allen in de tuin gezeten. Veel ooievaars daar gezien, vooral op de kerktorens.

Vandaag gaat de route echt te veel vlak langs de heel drukke weg N120. Het landschap verandert ondertussen behoorlijk, minder wijnvelden, veel meer akkerbouw. Temperatuur vandaag rond 30-32 gr, onbewolkt en een windje in de rug.

In Villafranca gezellig met elkaar gegeten en gedronken in een prachtig hotel/Auberge. Dit vanwege de 100e wandeldag.

Morgen veel hoogtemeters, te beginnen in Villafranca met 200 hm.

Dag 101. 17 juli. Villafranca Montes de Oca - Castanares. 31 km. 490 hoogtemeters.

Vanmorgen bij het ontbijt tref ik een grote groep Belgische fietsers. Zij zijn hier met een toueringcar en twee vrachtwagentjes. Zij reizen van Lourdes naar Santiago. Hier en daar fietsen zij een stuk (de meesten elektrisch) om daarna weer in de bus te stappen en de fietsen in de vrachtwagentjes te laden. Het iseen georganiseerde reis. Er is 1 man die het ontbijt verzorgt, dat kan hij lang niet aan in z’n eentje. Dus vragen wij regelmatig om het een en ander als dat weer op is. Maar uiteindelijk krijgen we een redelijk ontbijt. Morgen is de groep Belgen er niet meer en zal het rustiger zijn.

Ik start in Villafranca, het is bewolkt en nogal fris met 13 gr. Ik ga gelijk een flinke berg op van 950-1150 m en met mijn T-shirtje aan heb ik het niet echt warm. Ik doe nog maar een bodywarmertje aan. Na plm 12 km lekker koffie met de MenM’s in San Juan de Ortega. En.... het zonnetje komt er ook bij ! En.... Günter is er ook weer, altijd gezellig. Maar ja ik moet toch weer verder, nou ja Moet.... ik Ga weer verder. Met het zonnetje er bij naar Atapuerca , waar we lunchen.

Er volgt een tweede klim naar ruim 1100 m. Deze is wel even zwaarder dan die van vanmorgen. Dat komt vooral door de ondergrond, deze is veel rotsachtiger. Fietsersgaan ook over dit pad, regelmatig stappen zij af en duwen de fiets omhoog. En dan voorzichtig naar beneden fietsen, dat pad is iets beter begaanbaar. En dan goed achterop zitten.... niets voor mij, laat mij maar lopen. Alternatief voor de fietsers is op een drukke weg fietsen.

In Orbaneja heeft Marian een minder prettige mededeling. Om mij morgen hier af te zetten moet dat via Burgos (dat hebben zij nu ook al gedaan om mij op te pikken). Dat is 15 km, terwijl deze plek plm 4 km bij het hotel vandaan is. Idee is om nog 4 km door te lopen naar het hotel. Dan ga ik wel weer uitkomen op 30+ km. Na een glaasje verse jus besluit ik dat te doen (zonder rugzak). Ik volg de pijlen, zie een collega pelgrim naar links afbuigen. Nu is de route altijd goed aangegeven, en ik volg die ook via de gps. Nu blijkt dat zowel de aangegeven route als de gps mij rechtstreeks naar Burgos brengt. Niet bij de N120, zoals in het routeboekje staat, maar naar de nog drukkere N1. Gelukkig kan Marian mij volgen en heeft in de gaten dat het niet goed gaat. Terwijl ik denk dat ik de hoofdroute volg..... Zij belt mij en we spreken ergens af waar we elkaar makkelijk kunnen vinden. Morgen start ik gewoon bij het hotel naar Burgos, een grote stad waar wel weer het een en ander is te zien.

Tot morgen !

Dag 102. 18 juli. Castanares - Rabé de las Calzadas. 25 km. 200 hoogtemeters

Vanmorgen willen we eerder ontbijten, blijkt dat je als pelgrim altijd eerder mag ontbijten.... Zo zitten we dan toch om 7.15 u aan tafel, zonder de Belgen van gisteren, een stuk rustiger. Om 8 u start ik in Castanares richting Burgos. Dit in een omgeving gelijk aan het Amsterdamse bos. Heel veel wandelaars, fietsers en hardlopers. Wel lastig voor een sanitaire stop.... Van de grote weg hoor ik weinig tot niets. De rivier Rio Arlanzón loopt ook door dit gebied, altijd mooi voor een foto.

Eenmaal in Burgos aangekomen bekijk ik eerstnog een andere kerk voordat ik naar de kathedraal ga. Dit is ook weer een mooie Spaanse kerk. Als ik buiten kom zitten de Mariannen al op mij te wachten. En ja dan is het ook weer tijd voor koffie, deze keer op het Mayor Plaza. De dames hebben de auto onder dit plein geparkeerd.

Het is een compact, oud centrum met een fantastische kathedraal. Je kijkt er echt je ogen uit, zo mooi. De entree kost wel €7, maar dat is dat zeker waard. Als je eens in Burgos bent moet je deze zeker bekijken.Uiteindelijk wil ik ook weer verder wandelen, heb zeker niet alles gezien. De kathedraal staat bekend als de mooiste van Spanje en is de op 1 na grootste van Spanje (de grootste staat in Sevilla).

Bij het uitlopen van de stad nog bij de Universiteit geweest, het oude gedeelte waar ook de mooie kapel San Amaro staat. Hier maar weer een echt kaarsje opgestoken voor alle dierbaren. Ik kom steeds vaker tegen dat ik geld betaal en dat er dan een elektrisch kaarsje gaat branden. Maar nu dus niet. Iets verderop staat weer een mooie kerk, is wel dicht, maar kan nog wel een foto maken.

Uiteindelijk toch de stad uit. De temperatuur loopt inmiddels flink op. Ik begon vanmorgenmet 13 gr en nu wel ruim 30 gr. Dit stuk is grotendeels onbeschut. Ik loop over en onder drukke wegen door rondom Burgos. Kom ook nog een paaltje tegen waarop staat: afstand tot Santiago nog 501 km.

In Terdajos aangekomen zie ik op de kerk weer een nest, de favoriete plek voor ooievaars. Ook nu zitten de Mariannen weer op mij te wachten. Ik besluit om nog een paar km door te lopen naar Rabe de las Calzadas, vlak voor de beroemde/beruchte Meseta. Dit omdat het een warme/hete hoogvlakte is. We drinken daar samen nog een biertje en ik scoor nog een stempel. We rijden daarna nog een half uurtje naar het hotel.

Daar zoek ik alles goed uit: wat neem ik mee, wat geef in mee terug naar Nederland. Welke schoenen trek ik aan en welke geef ik mee terug. Etc. Etc. Ook nog een paar slaapplekken besproken voor de komende dagen.

En dan gaan de Mariannen morgen toch echt terug naar Nederland en ben ik weer een paar weken ‘alleen’... Het waren gezellige dagen zo met z’n drieën !

Dag 103. 19 juli. Rabe de las Calzadas - Hontanas. 20 km. 200 hoogtemeters.

Na het laden van de auto en het ontbijt nog een ritje van plm. een half uur. Met een lach en een traan afscheid genomen van de Mariannen. Ik verlaat Rabe zo rond 8.15 u. en ga direct de klim op naar de hoogvlakte Meseta. Twee x van 800 naar 950 m. In het begin is het nog 16 gr. Later loopt die in rap tempo op. Het is een heel grote, open vlakte met veel gerst en tarwe die nu wordt geoogst.

Na 8 km in het plaatsje Hornillos del Camino bestel ik koffie op een terras van een Auberge. Water bijvullen en weer verder. Dat is wat ik wil.....Er zitten 3 mensen, 2 lezen een boek en zeggen niets en een vrouw zit aan haar voeten te peuteren, zegt ook niets. Daar ben ik snel klaar mee.

Dan afdalen naar San Bol. Ik kijk of er daar nog water te krijgen is in de gemeentelijke Auberge, het enige pand daar. Die gaat pas om 13.30 u open, dus daar geen vers water. Maar wel 800 m extra lopen. Onderweg naar Hontanas heb ik de hele dag weinig pelgrims gezien.

Hontanas is een leuk plaatsje, ik ben er al op tijd en slaap in een piepklein hotelletje met 5 kamers. Eten en ontbijten doe ik in een restaurantje iets verderop. Vanmiddag al het pelgrimsmenu gegeten. Buiten is het echt warm nu, 36 Gr. Ik kijk binnen naar de tijdrit van de Tour. Morgen maar vroeg starten !

Oh ja met de Mariannen is het vandaag goed gegaan, ruim 700 km gereden zonder oponthoud. Goeie reis morgen !

En.... het is alweer vrijdag, dus gaat de mail er weer uit.

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 10. St. Jean Pied de Port - Torres del RIO

Dag 90. 6 juli. St. Jean Pied de Port - Refuge Orisson Pyreneeën . 8,5 km en 665 hoogtemeters.

Rommelige nacht gehad, er liggen ook nog jonge dames op mijn slaapzaal. Zij komen laat binnen en blijven maar bezig met hun bagage. Ik ga er om 5 u uit, dat zullen de dames ook niet leuk gevonden hebben... Tijdens het ontbijt zit ik bij een groepje Zuid-Afrikanen en iemand uit Korea die ook redelijk Engels spreekt. Ze lopen allemaal met een klein rugzakje. (Hoe doen ze dat ?) We hebben hier een prima ontbijt, o.a. met kaas en nog 2 stukjes meloen van de Zuid-Afrikanen. Ik ga om 6.35 u op pad. Het is prima wandelweer, op de berg is het zelfs een beetje mistig. In St Jean Pied de Port en ook op de berg is het nog vrij rustig. Het is een stevige klim naar boven, plm. 650 hoogtemeters en behoorlijk steile stukken recht omhoog. Om 9 u kom ik al aan bij de hut. De huttenwaard is een hele goeie. Ik reken direct af voor ontbijt, diner en overnachting. Koop ook nog een stokbroodje ham/kaas, want morgen kom ik niets meer tegen voor Roncesvalles.

Zo, alles geregeld en nu eerst een kopje koffie met een Baskisch stukje taart. Om 12 u mag ik mij melden voor de kamerindeling. Wij slapen met z’n vieren op een kamer: een Canadees uit Québec, een Italiaan en m’n Pelgrim-maat Josef. Ondertussen kijk ik naar al die mensen die langs lopen, tot laat in de middag !

Er heerst een echte hut-discipline. Douchen met een muntje, schoenen in de hal, huttenruhe van 22-6 uur. Rugzak in een afsluitbaar kastje voor jezelf. Telefoon opladen op een aparte plek. Diner is om 18.30 u en geen minuut eerder of later....De Canadees is een beetje bijzonder, hij komt direct vanaf het vliegveld en gaat aan de loop. Spreekt uitsluitend Frans, geen woord Engels. Zijn uiterlijk lijkt een beetje op Nico de Nijs....

De meeste pelgrims liggen nu op bed denk ik, want het is nu erg rustig op het terras. Er zat ook nog een groot gezelschap voor een feestje van een pensionado. Die zijn nu ook weg. Straks lekker eten en maar weer vroeg op bed. Morgen verder de Pyreneeën in naar Roncesvalles.

Dag 91. 7 juli. Refuge Orisson Pyreneeën - Roncesvalles . 17,5 km 770 hoogtemeters.

Het is ‘s morgens altijd wat chaotisch in zo’n hut. Om 7 uur eten en om 7.45 u ga ik, net als de meeste pelgrims, op weg. Het iszo mistig dat het bijna regent. Regenhoes maar om de rugzak en het regenjack aan. Veel zicht is er jammergenoeg niet. Op de route naar boven kom ik in Spanje aan. Dat geeft mijn telefoon aan en even later ook de route. Josef vraagt of hij een stuk met mij kan oplopen vanwege een moeilijk stuk naar de top. De route is namelijk niet heel goed aangegeven en hij is al vaker ‘op het verkeerde pad’ beland. Eenmaal in Spanje is het zo perfect aangegeven dat het zowat niet mis kan gaan. De traantjes komen zo maar en zijn ook een tijdje niet te stoppen. Ik loop gelukkig alleen. Dat gebeurt later nog een keer in het Santiago-kantoor waar ik opgevangen word door heel vriendelijke mensen die mij even apart nemen en mij gelijk een stempel geven zodat ik niet in de rij hoef te staan. Zij stellen mij helemaal op mijn gemak. Er staan daar veel hospitaleros die dit vrijwillig doen. En dit is een Nederlandse mevrouw.

Een grote plaats is het niet echt, maar wel veel toeristen en Pelgrims. De pas was vandaag op 1450 m. Daarna nog 5 km. steil naar beneden. Daar zullen echt nog wel wat Pelgrims in moeilijkheden kunnen komen, de een een beetje meer stuk dan de ander. En.... morgen waarschijnlijk heel stijve bovenbenen. Op de pas heb ik weinig zicht, pelgrims die wat later boven kwamen hebben een mooi uitzicht gehad.

Eenmaal in Roncesvalles een Spaans kopje koffie besteld en ze hebben er ook een taartje bij. Daarna naar het hotel, daar krijg ik een andere kamer, want die van mij is nog niet klaar. Het is een prachtig Spaans hotel waar vele pelgrims overnachten.

De hoogte in het plaatsje is 960 m. Er is een Hostel, hotel en een cafe. S Middags de kerk nog bekeken, maakt weer veel indruk op mij. St Jacob is ook hier aanwezig. Een kaarsje opgestoken en even rustig in de kerk blijven zitten om alle indrukken te verwerken.

Overmorgen komen Marian en Marian hier heen, zij zijn nu al onderweg. Hebben vandaag 800 km gereden en zitten in Alencon in Frankrijk, het land wat ik net heb verlaten.

Slaap lekker en tot morgen maar weer.

Dag 92. 8 juli. Roncesvalles - Zubiri.22 km. 430 hoogtemeters

Vanmorgen een probleem met betalen over het diner van gisteravond. Ik heb dat al afgerekend. Er is niemand bij de receptie en leg daarom een briefje meer dat ik al heb betaald. En zie wel hoe dat verder afloopt. Hierdoor start ik iets later dan ik zou willen, nl 8.15 uur.

De route is heel goed uitgepijld, bovendien lopen zoveel pelgrims om je heen, dat het zowat niet fout kan gaan. Er is in de dorpjes en langs de weg van alles te krijgen en er zijn ook veel koffietentjes. Vandaag gaat de route wat op en neer en ook nog weer 5 km behoorlijk naar beneden met een lastige ondergrond. Het is oppassen geblazen dat je je voet niet verzwikt aan het einde van de dag.

Ik wandel door heel leuke plaatsjes. Na plm 11 km kom ik Josef weer tegen. We drinken gezellig koffie met elkaar. Met Josef gaat het niet goed, veel pijn in zijn rug. Dat heeft hij nog al eens gehad. Nu wandelt hij met drie vrouwen, die hij heeft ontmoet in Orisson, de hut in de Pyreneeën . Dus is hij in goede handen !

Bij de koffie moeten wij ons allemaal voorstellen. Bijvoorbeeld waar je gestart bent. Ik vertel dat ik al 90 dagen onderweg ben. Iedereen valt even helemaal stil nadat zij zich realiseren dat ik uit Nederland ben gekomen. Er volgt een luid applaus, grappig he. Want de meesten zijn vlak voor de Pyreneeën gestart. Op die manier leer je wel veel mensen kennen. In Zubiri heb ik nog even op Josef gewacht. Hij en de dames gaan met een taxi tot voorbij Pamplona. Dit omdat er deze week grote feesten zijn met stieren die door de straten van Pamplona rennen. Dan is er in de wijde omgeving geen slaapplek meer te krijgen. Gelukkig zorgen de Mariannen voor mij en hebben een slaapplek geregeld plm 10 km voor Pamplona. En ik zie wel hoe ik morgen al wandelend Pamplona door kom. Dat wordt een route van plm 25 km. Maar Josef en de drie dames lopen dan 2 etappes voor mij uit en hen zal ik waarschijnlijk niet meer zien.

Op dit moment regent en onweert het. Het ziet er voor morgen ook niet goed uit.Dat is dan ook weer jammer.

Dag 93. 9 juli. Zubiri - Zizur Mayor. 30 km. 550 hoogtemeters

Gisteravond nog gezellig gegeten met 6 Ieren en 1 Let. Met als voertaal Engels natuurlijk. Vannacht niet zo lekker geslapen, veel onweer en behoorlijk warm op de kamer. Om 7 u ontbijt, de Ieren zitten er ook al. We gaan om 7.45 u op pad. Na 7 km laat ik een groot deel van de bagage achter in het hotel waar ik vanavond slaap met beide Mariannen. De route loopt vandaag eigenlijk naar Pamplona. Daar zijn deze week de jaarlijkse Stierenrennen door de straten. Dus is er daar geen slaapplek te krijgen. Gelukkig komen de meiden vandaag en kunnen we terug rijden naar Hotel Akerreta. Dat loopt weer erg plezierig met minder kilo’s op de rug ! Ik zie veel pelgrims met wel heel kleine rugzakjes. Hoe doen zij het toch ? Waarschijnlijk maken zij gebruik van bagagevervoer, net als ik doe als Marian er is.

Vanwege de overnachtingsproblemen in Pamplona zie ik vandaag weinig pelgrims. In Pamplona is het een gekkenhuis vanwege de stierenrennen door de straten. Zoveel mensen op de been in witte kleding en rode sjaals. Het zijn er zoveel dat je er zowat bang van wordt. Er lopen ‘dweil-orkesten’ over straat en een groot orkest geeft een voorstelling op een plein. Het is net Warmetuuter kermis, maar dan in het heeeeel groot. Heel veel eet- en drank-tentjes. Het is leuk om een keer mee te maken, maar de kathedraal is dicht, en dat is dan weer jammer. Uiteindelijk heb ik het ook wel weer gezien en zoek de route weer op. Ik loop nog door tot Zizur Mayor. Daar ga ik bij de kerk de Mariannen ontmoeten. Het is vandaag een koele dag, maar de zon komt er steeds meer bij, lekker warm. Pamplona is ook een universiteitsstad. En terwijl ik de stad uit loop zie ik bij de universiteit een groot bord staan met daarop de tekst dat je bij het hoofdgebouw een stempel kunt halen. Is wel weer een km omlopen maar het moet dan nog maar even. Een mooi stempel van een universiteitsstad is toch wel weer heel leuk.

Voor fietsers is er ook een route aangegeven over een fietspad met een roestvrij stalen plaquette om de 6 meter op het pad. De wandelpelgrim maakt hier ook gebruik van. Uitkijken dat je er niet over stroffel.

In Zizur Mayor aangekomen staan de dames al op mij te wachten ! Heerlijk weerzien. Terug naar Akerreta en op het terras eerst maar een biertje drinken. Het diner is pas om 20 u, eigenlijk veel te laat voor die Hollanders...... Zeker als je al zo’n lange dag hebt gehad. Verder is het hier een prachtige plek om te overnachten !

Tot slot. Gisteravond en vannacht is er heel veel regen gevallen. Ongeveer 30 km onder Pamplona drijven deauto’s door de straten. Bizar. De Mariannen zijn via St Jean Pied de Port gekomen. Ook met heel veel regen. Erg sneu voor de wandelaars en fietsers die evengoed de pas over zijn gegaan. Dan is het bijzonder dat ik geen regen heb gehad. St Jacob: bedankt !

Welterusten en tot morgen !

Dag 94. 10 juli. Zizur Mayon - Maneru. 26 km. 600 hoogtemeters.

Over het ontbijt valt altijd wel iets te vertellen.... ohhh we kunnen pas om 8 u ontbijten ! Dat vinden wij eigenlijk wat laat. Nou dan kan het wel iets vroeger... Dus spreken we af om7.45 u. Maar....De baas rookt eerst nog maar weer eens een sigaretje en maakt daarna het ontbijt klaar, dus wordt het gewoon 8 u. Ondertussen wandelen al veel Pelgrims langs, zij zijn lekker vroeg gestart ! Manyana, manyana... zullen de Spanjaarden wel denken. Maar mij maak je niet gek hoor. Even over half negen zitten we in de auto en rijden om Pamplona heen naar Zizur Mayor, het eindpunt van gisteren. Zo loop ik iets over 9 u weg.

Gelijk een steile klim naar 750 m. Halverwege koffie gedronken met de meiden. Natuurlijk weer heel gezellig. Op de top om mij heen hele rijen met windmolens en ik geniet van een prachtig uitzicht over o.a. Pamplona. Er staat ook een heel mooi monument van Pelgrims. Het is een voorstelling uit platen staal gemaakt: Pelgrim te voet, te paard, met hond en op de fiets. Mooi gemaakt. De afdaling is lastig, over veel boulders (grote, losse stenen). Onderweg kom ik het Koreaanse echtpaar weer tegen die ik eerder deze week in Orisson heb ontmoet. We maken wat foto’s tussen de zonnebloemen van elkaar. Heel lieve mensen. Aan de meiden heb ik bij de koffie verteld dat ik hen ben tegengekomen. Terwijl ik doorloop zien zijdeze Koreanen aan komen lopen. Marian loopt er naar toe en vertelt dat zij de vrouw is van de Nederlandse man van bijna 70. Ohh en als ze dat begrijpen ontsteken ze in euforie en willen ook met haar op de foto. We worden nog beroemd in Korea !

Het is redelijk wandelweer, warm met af en toe een heerlijk windje. In Uterga en Puente de Reina ontmoet ik de meiden weer en besluit dan nog om verder te lopen naar Maneru, 5 km verder en 120 hoogtemeters extra. De Mariannen zitten in de schaduw op een bankje al op mij te wachten. Daarna door naar Estella waar we drie nachten in een BenB slapen. Het vinden van de BenB was een heel klusje, Google Maps gaf een andere plek aan. Bellen, maar de Madam spreekt alleen Spaans. Natuurlijk hebben we het uiteindelijk gevonden en kon het uitladen beginnen. Als alles op 2hoog binnen is is het tijd voor een biertje, maar die moeten eerst nog een half uurtje in de vriezer. Maar..... als ze eenmaal koud zijn is het het wachten dubbel en dwars waard ensmaken ze heerlijk !

Het is weer een mooie dag geweest, s’avonds nog heerlijk gegeten op het Santiagoplein, ja we blijven in de Santiago-stand ! Dan het verslag nog maken en is het 11 uur, te laatvoor een Pelgrim !

Dag 95. 11 juli. Maneru - Azqueta. 27 km. 614hoogtemeters.

Estelle is een redelijk groot stadje met 14000 inwoners. Alhoewel we aan een drukke weg zitten heb ik prima geslapen. Vanmorgen eigen baas in de keuken, we maken zelf ons ontbijt klaar, met Hollandse kaas, ham en fruit. Zodoende loop ik een uurtje eerder in de route. Een paar dames, die ook in onze BebB zitten en Santiago lopen, zijn mij al voorgegaan, zij waren al op pad voordat wij in de keuken waren.

Het eerste plaatsje dat ik tegenkom is Cirauqui . Daar loop ik achter een groepje pelgrims aan en kom een auto tegen met ‘verloren’, zeg maar oud, stokbrood. Als ik Cirauqui uit loop wandel ik over een oude Romeinse weg. Dat wandelt niet lekker, erg ongelijk. Dus loop ik meer aan de kant van de weg. In Lorca koffie gedronken met elkaar, ook weer gezellig. De Mariannes hebben een heel leuk dorpje bezocht, Artajona. Zelf bezoek ik nog een heel oude Spaanse kerk in Estella, de san Pedro. Deze priester heeft veel voor de pelgrims betekend in vroegere tijden (middeleeuwen). Hij werd uiteindelijk de Patron van de Camino in Navarra.

De temperatuur loopt inmiddels op tot ruim 32 Gr . Na de (zelf bereide) lunch bij de Monasterio Irache, net iets buiten Estelle, besluit ikom toch nog door te lopen. Maar eerst schoon, koud water tappen bij een pomp. Ik sta raar te kijken als uit het (linker) kraantje rode wijn komt. Gelukkig heb ik er nog geen fles onder gehangen. Uit het rechter kraantje komt lekker koud water. Dit gebeurt bij de poort van een wijnproeverij. Voor mij iets te vroeg, die rode wijn.

Vandaag dus 27 km gelopen door onbeschut terrein met temperaturen boven de 30 Gr. Goede training voor wellicht later nog in de route. Veel drinken is het advies, en dat doe ik ook. Dat is hier gelukkig geen probleem, want er zijn veel waterbronnen onderweg.

Morgen start ik met een klim, maar daar kan ik dan fris aan beginnen.

Nu eerst lekker een (heel) koud biertje op het terras, douchen en zometeen nog lekker eten (nu met een wijntje) en in ieder geval vroeger op bed dan gisteren.

Dag 96. 12juli. Azqueta - Torres del RIO . 23 km. 312 hoogtemeters.

Het 2e ontbijt in Estella, wat we weer zelf hebben bereid, is weer prima. Wij hebben het rijk alleen. Vandaag is het een korte autorit naar Azqueta. Om 8 u ben ik on route. Heerlijke temperatuur van een graad of 18 (nu nog...) daar. Ga ik nu nog van genieten. Echt druk is het onderweg nog niet. Direct een flinke klim van 2 km naar 690 m. Onderweg naar Los Arcos weer veel open terrein. Veel steenslagwegen en licht op- en neer. De Mariannen zie ik pas in Los Arcos, na 15 km. Ik loop op nieuwe schoenen, is gelijk een goede test. Daar drinken we samen op een terras een heerlijk kop koffie met een behoorlijk stuk taart. Dat is ook wel weer eens lekker. Ook ruil ik de nieuwe schoenen in voor de oude.De totale route loopt vandaag iets naar beneden, mijn gemiddelde komt nu uit op 5,5 km per uur.

Om 11.30 u weer op pad naar Torres del RIO. Nog 8 km door hetzelfde landschap, maar het is inmiddels wel veel warmer geworden, dik 30+. De dorpjes waar ik doorheen loop zijn over het algemeen heel leuk met zo’n 4-500 inwoners. Los Arcos is met 1200 inwoners wat groter. In Torres del RIO bekijk ik of ik nog verder ga. Maar daar ontmoet ik Gunther uit Koln, Deutschland. Gezellig met de Mariannen er bij op een terras nog een biertje met hem gedronken en we plauderen wat na over deze dag. Natuurlijk heb ik ook de dames aan hem voorgesteld. Daarna terug naar onze BenB in Estella. Vanavond nog galgenmaal hier en vanaf morgen verblijven we drie nachtenin een appartement in Santo Domingo de la Calzada.

Al weer een week voorbij ! Dus de mail gaat er uit...

Warmenhuizen - Santiago de Compostela. Deel 9. Gallieres - st Jean Pied de Port

Dag 83. 29 juni. Gallieres - Mont de Marsan. 16 km. 100 hoogtemeters.

Ontbijt om 7.30 u. De madame van het huis weet het allemaal prima te vertellen. Alhoewel ze best een beetje Engels kan spreken doet ze alles in het Frans. Dus ik ben wel een beetje klaar met haar. De andere Nederlandse pelgrim komt uit Utrecht, is 80+ en loopt hier nog rond. Hij loopt niet de hele tocht, is een stukje voorbij Vezelay gestart en loopt misschien nog een stukje Spanje in. Hij was hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht en heeft al veel gedaan na zijn pensionering. Hij wilde niet stoppen met werken, maar is het toen maar van zich af gaan wandelen Zo is hij naar Rome gelopen en naar Jeruzalem. En nu de tachtig voorbij. We starten gelijk maar hij stuurt mij gelijk weg. En dat vind ik niet zo erg. De temperatuur is eigenlijk prima, zo rond de 18 gr vanmorgen en echt een beetje mistig.

Grapje met de madame van het huis: Ik loop expres de verkeerde kant op waarop madame als een rode haan reageert. Waarop ik dan weer moet lachen, dat ik haar toch nog even te pakken heb ! Maar of ze dat begrijpt ? Dat weet ik niet.

Vandaag het grootste gedeelte over de tram/treinbaan tot in Mont de Marsan. Het loopt wel mooi maar echt veel zie je niet. Ik kom om 11.30 u aan in Mont Marsan, ben direct naar de slaapplaats gelopen. Mag pas om 16 u op de kamer, maar...... de deur staat open en tref er een paar mensen. Ik mag mijn rugzak alvast op de kamer zetten. Dat is voor mij heerlijk ! Eerst lekker koffie gedronken en later pizza gegeten. Het centrum van Mont de Masan is klein maar wel mooi. Het centrum ligt tussen 2 riviertjes: Le Midou en La Douze. Ook hier is weer een kathedraal, maar deze is niet zo groot. ook is er een mooi Provinciehuis, oftewel op z'n Frans: Perfecture (als ik het goed zeg). Net buiten het centrum is een mooi park waar ik uit de zon een tukkie doe (siësta). Op de slaapplek een wasje gedaan en afwachten of ik het droog krijg.

Marian heeft voor morgen een huis bij AIRB&B gereserveerd in Saint Sever (volgens het boekje 20 km , maar het worden er altijd meer). Daar moet ik voor 12.15 u zijn, anders wordt het 18.30 u. Dus het ontbijt voor morgen afgezegd. Nog vlug een broodje ham/kaas (stokbrood) gekocht. Heb nog 2 bananen en een sinaasappel, dus dat moet dan maar lukken. De temperatuur is nu behoorlijk lager, bewolkt en een windje. Dat is lekker voor de nacht.

Inmiddels de 1900 km gepasseerd, nog 100 km te gaan tot St. Jean Pied de Port, onderaan de Pyreneeen. (Volgens het routeboekje)

Toevoeging Marian: Alle overnachtingsplekken, inclusief de pelgrimsherberg, in Saint Sever zijn vol. Dus dan maar via AIRB&B, maar dan zit je wel met eigenaardige aankomsttijden. Wel is er plek vanaf 1 juli, dan begint in Frankrijk het toeristenseizoen. Hopelijk gaat het dan beter met de overnachtingsplekken.

Dag 84. Mont de Maisan - Saint Sever 21 km. 180 hoogtemeters

Om 6.45 u loop ik het hotelletje uit. Daar heb ik niemand meer gezien. Heee het miezert het eerste uur wat. Je wordt er net een beetje nat van. Ik trek geen regenkleding aan, droogt later wel weer op. Dat is weer eens wat anders dan warmte. Er valt vandaag verder niet veel te zien op een paar kerkjes die open zijn. Vlak voor Saint Sever loop ik over een mooi dijkje met een zandweggetje er naast waar veel trimmers op lopen. Daarnaast de rivier Adour. Ik ben (gelukkig) al vroeg in Saint Sever, ik moet er immers voor 12.15 u zijn. Heb zelfs nog tijd voor een kopje koffie. Kom ik eenmaal bij het AirB&B huis staat er geen nummer op en de deur is ook gesloten. Bellen maar, geen gehoor. Na 3-4 x bellen is er eindelijk contact. Het duurt dan nog 5 minuten voordat er iemand met de auto komt, hij heeft een gereedschapskoffer meegenomen. Er moet iets gebeuren in de meterkast voordat er licht is. Heeee er is geen beddengoed, dat haalt hij weer op. Ik kan er niet bellen, er is geen WiFi en ook geen 4g-bereikbaarheid. Dus moet ik buiten bellen , appen. Ik laat een rolgordijn zakken, die rolt zo van de muur. Dit is een AirB&B voor de eerste en laatste keer. En dat voor 54€.... Een hotelkamer is goedkoper. Maar ja er was in dit hele dorp/stad geen slaapplek te krijgen ! Eenmaal gesatteled loop ik naar het centrum om iets te eten. Nergens kan dat want.....er is geen elektriciteit in de hele stad. Ik neem wel een biertje, dat is ook 2 sneetjes brood. Maar.... de bareigenaar belooft iets te eten te maken voor mij. St Jacob heeft hier ongetwijfeld voor gezorgd. Verder is er in het stadje niet veel te zien. Ik ga maar weer naar mijn (kleine!) appartementje. Het is nu 20 u en heb hier werkelijk niets meer te zoeken en ga maar wat rusten en slapen. Morgen vlug maar weer weg.

Dag 85. 1 juli. Saint Sever - Hagetmau. 18 km

Om 7.45 u vertrek ik. De bakkers zijn wel open, maar er is geen brood te krijgen. En dan moet je weten dat het zo heerlijk ruikt.. Dus maar een banaan en een Snelle Jelle opgegeten. Daar moet het maar op kunnen. Het is weer wat bewolkt en de temperatuur is ook wel lekken, 18 gr. In Oudigon wandel ik langs een watermolen. Of 'ie werkt weet ik niet maar het water loopt er wel naar toe. Een mooi plekje. De kerk in Oudigon is niet open, maar die in Horssarieu wel. In de buurt van Hagetmau zie ik de eerste zonnebloemvelden, die heb ik nog niet eerder gezien. Mooi ! Ik loop direct het centrum van Hagetmau in. Het is een behoorlijke plaats. Daar zie ik ook voor het eerst Spaanse tekst bij de informatie voor Pelgrims. Ik kom nu echt in de buurt van Spanje. Vandaag kom ik ook Jozef weer tegen. We drinken samen koffie in het centrum en spreken af vanavond iets met elkaar te gaan eten. Zo rond 18 u belt hij mij dat hij geen restaurant kan vinden wat open is. Ik maak eigenlijk steeds hetzelfde mee, er is regelmatig niets open. Uiteindelijk beland ik bij de Lidl buiten de stad en koop brood-kaas-bananen. Heb ik morgen in ieder geval iets te eten. Laat ik op de terugweg 10 euro in de berm vinden ? Ook weer bijzonder, of zou het van St Jacob komen ?

Oh ja vandaag een relatief korte route en ben dus op tijd bij de Logis waar ik slaap. Uit voorzorg heb ik daar tussen de middag een lunchmenu gegeten. Dat is maar goed geweest.

Ik vraag mij af wanneer de Fransen hun geld verdienen als de restaurants 's avonds gesloten zijn... Het verbaast mij steeds meer.

Overigens heeft het plaatsje zelf wel een leuke winkelstraat en mooie bloem-parken. Deze zijn zeer goed onderhouden.

Tot morgen !

Dag 86. 2 juli. Hagetmau - Orthez. 28 km. 450 hoogtemeters.

Goed geslapen. Ik hoor al vroeg allerlei geluiden in de Logis, maar ik kan pas vanaf 7.30 u ontbijten. Dat had wat mij betreft wel een half uur eerder mogen zijn. En.... ik betaal zowat nog 25 euro teveel. Ik reken namelijk af bij een zeer snel pratende Fransman, en dan moet ik hem overtuigen dat ik gister geen avondeten genomen heb. Ik krijg geen rekening maar hij schrijft alles op een kladje....Gelukkig loopt het goed af en krijg ik 25 euro retour. Door dat gedoe loop ik pas om 8.15 u. Het is vandaag weer bewolkt, dus prima wandelweer. Vandaag gaat het weer behoorlijk heftig op en neer, totaal 450 hoogtemeters. Onderweg kom ik Jozef weer tegen, en ook de Franse mevrouw van ruim een week geleden. En nog twee jonge knapen. Zal het nu toch zo langzamerhand drukker worden ? Er is op de route weer niet veel bijzonders te zien, maar af en toe wel prachtige uitzichten. Natuurlijk blijf ik de kerken bezoeken als ze open zijn. Het plaatsje Orthez ziet er leuk uit, en de overblijfselen van het kasteel zijn de moeite waard te bezoeken. Ook in het dorp gaat het aardig op en neer. Ik slaap in een chambre d'hotes, Le Patio, ziet er prima uit. Ik mag er pas vanaf 16 u in, maar ben er al om 14 u. Gelukkig is er iemand thuis en kan ik de rugzak achterlaten. Zo kan ik rustig het plaatsje bekijken, koffie drinken. Dat is zo'n leuk plekje dat ik voor vanavond een tafeltje heb gereserveerd.

Nog een paar dagen en dan kom ik aan aan de voet van de Pyreneeën , St. Jean Pied de Port.

Dag 87. 3 juli. Orthez - Sauveterre de Bearn. 27 km. 650 hoogtemeters

Vandaag geen verslag. Geen WiFi en ook geen 3-4 G nu. Eind van de middag is het wel gelukt de foto’s op de site te zetten.Tot morgen !

Ahhh, het is iets over 20 u en de verbinding is tot stand gebracht, dus het verhaal kan geplaatst worden !

Eerst weer wat bewolkt, al vlug is er wat onweer in de verte, langs de kust. Daar hou ik niet zo van. Het blijft echter lang droog. Zo rond 12 u begint het te spatten en kan het regenjack aan. De regen zet gelukkig niet door. Het zicht op Sauveterre is vanuit de verte heel mooi. Het ligt heel hoog, een kasteel en kerk steken er boven uit. Via een heel lange trap kom ik boven op een plein bij de kerk met wat horeca. Vanaf daar heb ik een mooi zicht op de rivier Le Gave de Pau. Daar moet ik straks overheen om bij de Auberge te komen waar ik vanavond slaap. Die ligt gelukkig op de route. Om 13.50 u ben ik net op tijd voor een lunchdiner van drie gangen. Met een drankje voor totaal 16,50 euro. Daarna naar de Auberge waar ik heb gereserveerd. Wat ik hier aantref is werkelijk onvoorstelbaar, een heel ouwe zooi. Het bed ziet er gelukkig goed en schoon uit. Maar zowel binnen als buiten is het een (vuil!) rommeltje. Douchen ? Ik moet er in eerste instantie niet aan denken.... Uiteindelijk toch maar gedaan. Eigenlijk is het ook nodig een wasje doen, dat stel ik maar uit tot morgen. Eind van de middag is het erg warm buiten. Ik was van plan nog terug te lopen naar Sauveterre, dat ga ik niet meer doen vanwege de warmte. Nu heb ik tussen de middag al voldoende gegeten. Maar..... komt de Auberge-dame ook nog met eten aan. Heb het natuurlijk opgegeten, zij heeft ook haar best gedaan...

De route van vandaag: veel hoogtemeters, aardig wat onverharde, moeilijk begaanbare paden. En als het regent is het eigenlijk best gevaarlijk. Een collega-pelgrim heeft de Pyreneeën al zien liggen. Ik nog niet, maar dat komt nog wel.

Dag 88. 4juli. Sauveterre de Bearn - Ostabat-Asme 28 km. 700 hoogtemeters

Madame is nog niet wakker om 7 u. Er zit buiten ook nog iemand te wachten, maar die moet werken. Dan ben ik vroeg opgestaan om op tijd te vertrekken is Madame niet wakker! Uiteindelijk komt ze natuurlijk tevoorschijn. Het ontbijt is redelijk, er is zelfs een plakje kaas en ook nog een sinaasappel. Ik betaal €50, dat vind ik nog aardig wat geld voor zo’n vies onderkomen. Oh ja vannacht liepen de spinnen over m’n bed....

Rond 8 u vertrek ik. Marcus, een collega pelgrim komt van de camping en pakt hier nog even een ontbijtje mee. Als ik wegga loopt net Josef langs. We lopen samen een stukje op. Datzelfde doe ik met Markus. De zon is er vandaag al vroeg bij, het ziet er naar uit dat het vandaag flink warm gaat worden.

Het is vandaag een heel mooie route, met af en toe prachtige vergezichten. Het gaat af en toe behoorlijk omhoog. Ook loop ik over een kale weg, recht omhoog. Dan kom ik uit bij een kapelletje met heel veel kinderen. Zij zijn erg nieuwsgierig naar ‘De Pelgrim’. Er zijn nu ineens veel pelgrims onderweg, verschillende routes komen nu net voor st Jean Pied De Port samen. In Saint Palais een lekker kop koffie gedronken met een glaasje sinas. Bij de kerk op een bankje wat brood met (zweet!!)-kaas gegeten. Heb ik nog over, en dacht dat het wel zou kunnen. In de kerk tref ik drie collega-pelgrims aan die staan daar prachtig te zingen ! En dat in een lege kerk... Ooktref ik Markus weer. We lopen ongeveer hetzelfde tempo. Maar de een doet andere dingen dan de ander.

Na een paar heftige beklimmingen (in de hitte!) ben ik tussen 14.30 - 15 u in Ostabat-Asme, mijn slaapplek voor vandaag. Het is een mooie chambre d’hotes. Ik slaap op een 3-persoons kamer, samen met een Ier van 72. Hij loopt morgen, net als ik, naar St Jean Pied de Port. Alleen hij stopt er dan mee, vorig jaar heeft hij al vanaf daar naar Santiago gelopen.

Bij binnenkomst krijg ik gelijk iets te drinken aangeboden en wordt daarna naar de kamer gebracht. Daar ligt de Ier al te slapen. Er is een keukentje waar ik m’n was kan doen en kan die buiten ophangen. Straks nog gezellig met elkaar eten.

Dag 89.5 juli. Ostabat-Asme - St Jean Pied de Port. 26 km. 500 hoogtemeters.

Even nog een aanvulling op het verslag van gisteren. De avond was heel gezellig met aan tafel Duitsers, Belgen, Fransen en mijn kamergenoot, een Ier. Er wordt Duits, Frans en Engels door elkaar gesproken, ik moet mij goed concentreren om het te kunnen volgen, en een gesprek voeren is vrij lastig. Maar de wijn vloeide rijkelijk ! En het stemgeluid van sommige pelgrims werd steeds luider....Het eten was prima, soep, pasta met stukjes varkensvlees en een ijsje toe. Uiteindelijk liggen we om 10 u op bed. Oh ja ook nog vergeten te vertellen, ik ben inmiddels de 2000 km gepasseerd.....

Dan nu vandaag. Het ontbijt is om 7 uur en om 7.40 u loop ik Ostabat-Asme uit. Het gaat vandaag weer warm worden, dus loop ik s'morgens flink door. Kom ik toch zeker Josef weer tegen. Die is gisteren bij de klim op de kale berg verkeerd gelopen, en daarna nog een keer. Dat was voor hem een heftige dag. Bovendien was de herberg vol en moest hij ook nog elders slapen. Maar.. hij is weer op pad.

Vandaag diverse mooie kerkjes bekeken, die zien er hier toch net weer anders uit. Prachtige vergezichten en mooie witte plaatsjes. In St. Madeleine koffie gedronken en wat kleding drogen. Alles is nat van het zweet.... Daarna is het niet zo ver meer naar St. Jean Pied de Port, ik denk nog 3-4 km.

Als ik rond 13 u de poort door van het stadje loop weet ik niet wat ik zie ! Zoveel pelgrims ! Ik denk dat velen hier gaan starten. Dat moet haast wel, want tot nu toe ben ik er niet heel veel tegen gekomen. Verder ook veel toeristen. Ik weet nog dat Klaas (Wortel) er ook vlug klaar mee was. Het lijkt de Klaverstraat wel. Hier houd ik geen rustdag ! Tussen de middag nog wat gegeten, voor 15 euro weer klaar. In Spanje liggen de kosten nog lager heb ik mij laten vertellen bij het informatiebureau Santiago. Ik ga het beleven. Vanmiddag nog een wasje doen en ik ga nog naar de Citadel . Wat mij opvalt dat veel straatnamen ook in het Spaans of Baskisch staan.

Morgen de Pyreneeën in. Ik heb een keuze: a) ruim 25 km lopen naar Roncesvalles, 1250 m omhoog en 450 m naar beneden. Of b) 8 km lopen naar Refugio Orisson en 600 m omhoog. En zondag ruim 17 km, en 650 m hoogtemeters en 450 m omlaag. Aangezien er ook nog prachtige vergezichten zijn en ik de tijd wil nemen om het e.e.a. te bekijken kies ik, mede op advies van het informatiebureau Santiago, voor plan B.

Afijn, het boekje Vezelay - St Jean Pied de Port is UIT. Nog 1 routeboekje te gaan, De Camino Frances. Volgens dit boekje nog 800 km naar Santiago.....

Al weer een week voorbij, dus wordt de mail verzonden !

Warmenhuizen - Santiago de Compostele. Deel 8. Van Sainte Foy La Grande naar Gaillieres

Dag 76. 22 juni. Van Sainte Foy La Grande - Saint Ferme. 32 km. 470 hoogtemeters

Geen WiFi en ook geen 3-4 G. Vandaag geen verhaal, volgt later.

Ahh, het is inmiddels zondagmorgen rond half negen. En...... ineens heb ik 3G !Dus nu kan het verhaal van dag 76 op de site !

Niet zo’n beste nacht gehad. Lawaai in de kamer boven mij, lawaai buiten. Toevallig hoor ik dat er een muziekfestival is. En dan ook nog een mug op de kamer die zich niet liet vangen.....ontbijt op de kamer want ik wil vanwege de verwachte warmte vroeg op pad. Zo loop ik om 7.15 u het stadje uit. Het is behoorlijk mistig het eerste uur, dus oppassen met het verkeer. Gelukkig is het zaterdag, dan is het rustiger op de weg. Als het zonnetje er eenmaal is wordt het al snel warm. Koffie is er pas na 22 km in Pellegrue, maar..... ik heb mijn pauze al gehad bij een boer op het erf, in de schaduw, tegen een schuur aan.

Vandaag toch weer een flink aantal hoogtemeters, steile klimmetjes tussen de wijngaarden door. Verhard en onverhard, met schaduw en in de volle zon. Vandaag heb ik 1 liter water extra mee, is natuurlijk ook weer 1 kilo, maar nodig is het zeker. De route is weer prima aangegeven. Ik ontmoet vandaag een Belg uit Namur. Hij wandelt vanaf Lille, gaat naar Santiago en dan weer wandelend naar Namur. Zo kan het ook, maar ik niet....Ook de Fransen met het karretje kom ik weer tegen, dat komt wel door mijn rustdag.

De kerk/abdij in Saint Ferme is zeker een bezoekje waard. Een bijzondere kerk en de abdij zit er aan vast.. De kerk is open maar de abdij is helaasgesloten. Ik word vandaag opgehaald door de B&B eigenaar waar ik slaap. Na mijn belletje is hij al snel bij de kerk, het was maar een paar kilometer naar Monsegur, maar wandelend, en na 32 km, net te ver.

Het is een prachtige B&B , zeg maar een buitenplaats. Is eigenlijk te groot om in je eentje te runnen. Hij (nu 73 jaar) heeft het 27 jaar geleden gekocht om er een B&B van te maken. Hij ontvangt nu alleen nog af en toe pelgrims en kan bagagevervoer regelen. Hij werkte als geoloog bij een Franse oliemaatschappij, vooral in Frankrijk maar ook in Amerika. Daar heb ik dan weer geluk mee want hij spreekt goed Engels . Hij moest al op zijn 50 e stoppen met een heel mooie uitkering. Zijn vrouw is 10 jaar geleden overleden, zij hebben 2 geadopteerde kinderen uit Frankrijk . We hebben lekker in de tuin gezeten, hier is ook nog een prachtig zwembad ! Nog even door de tuin gewandeld, 2000 m2. Die kan hij in zijn eentje niet helemaal bijhouden.... De open haard brandt al om straks het vlees te grillen. Het diner is ook weer geweldig. Vooraf eenmeloen met port(!) , pasta en gegrilde biefstuk, kaas/salade en ijsje toe. En vooral: een fijn gesprek.

Als je een chambre d’hotes / B&B wilt beginnen is dit een prachtige plek, een heel mooi huis, maar...... waar wel iets aan moet gebeuren. Kijk maar eens op www.charme-traditionele.com

Morgen komt hij mij weer ophalen in La Reole en slaap ik hier weer ! Kijk er al weer naar uit.

Dag 77. 23 juni. Saint Ferme - Le Reole. 20 km. 300 hoogtemeters

Om 8.15 u gestart in Saint Ferme nadat de B&B-eigenaar mij heeft weggebracht. Het is een beetje bewolkt en een windje, dat blijft zo de hele morgen, dus heerlijk wandelweer EN weinig in de rugzak. Bij 100% over rustige weggetjes, dan kan ik lekker midden op straat lopen. Ik loop door een paar gehuchtjes waar niets te krijgen valt. Dus koffie ? Dat wordt op de eindbestemming La Reole.

Onderweg weer heel veel wijnvelden, en eerdaags kan de gerst en tarwe geoogst worden, ziet namelijk al aardig bruin. La Reole is een leuk plaatsje waar van alles te krijgen is, behalve op zondag..... Het plaatsje ligt aan de rivier La Garonne en heeft een mooie kerk met abdij. De kerk heeft een prachtig wit orgel. Vanmorgen is de dienst net afgelopen en moet dus even wachten voordat ik naar binnen kan. Loop dan eerst maar rond de kerk en de abdij. Kijk vanaf dit punt over de Garonne naar beneden waar op een grote parkeerplaats een klassiekershow plaatsvindt. Deze bezoek ik natuurlijk ook nog even. De B&B-eigenaar haalt mij weer op. Vanavond weer heerlijk gegeten ! Nu lekker slapen. En morgen weer verder, dan weer met een volle rugzak (en extra water want het wordt weer heel warm)

Dag 78. 24 juni. La Reole - Auros. 21 km. 200 hoogtemeters

Vanmorgen weer weggebracht naar La Reole. Ik start bij de rivier La Garonne en al na een paar honderd meter kom ik op een pad wat je echt geen pad kunt noemen. Ik heb het over plm. 1 km geprobeerd. Ben een paar keer gevallen en blijf overal aan hangen...., schrapen over mijn onderbenen. Uiteindelijk ben ik bij een boer over zijn land gelopen en via zijn erf kom ik weer op de weg. Ik ga wel zien waar ik weer in de route kom. Dit is geen reclame voor de Camino ! Natuurlijk kom ik wel weer in de route....... Ga nog door een paar gehuchten en verder is de route vandaag aardig wat onverhard met hier en daar zompige paden. Gelukkig is het al een paar dagen droog weer.

Na 21 km kom ik om 13 u aan in Auros. De B&B ligt aan de route. De eigenaar is er niet, maar wel een schilder en die zegt dat de B&B ‘closed’ isen de deur gaat dicht. Daar sta je dan met je goeie gedrag. Er is een restaurant in de buurt en die is open. Dus eerst maar iets eten, dat kan immers alleen tussen 12-14 uur, dat gaat net ... Na het eten weer terug naar de B&B, daar is gelukkig nu wel iemand aanwezig en zit ik snel op mijn kamer. Lekker even douchen, wasje gedaan en daarna nog lekker in de tuin gezeten met de B&B-mensen. Zij komen uit Amerika en gaan daar morgen voor een tijdje naar toe, ik heb dus geluk dat ik er vandaag nog kan slapen.

Bellen met Marian gaat niet, KPN ligt er uit. Maar.... via whatsapp lukt het uiteindelijk toch nog. Welterusten.

Dag 79. 25 juni. Auros - Bazas. 25 km, 300 hoogtemeters

Vanmorgen zijn ze eerst in de weer met de kleinste van het stel, die is 3 jaar, met heel veel energie. En..... geen stokbrood deze keer, maar pannenkoeken met noten, rozijnen en jam. Dat vult tenminste. En ook nog yoghurt en fruit. Dus..... een prima ontbijt. Nog even een foto van het gezin gemaakt dat vandaag naar de States vertrekt en dan ga ik om 8.30 u lopen. Het eerste stuk ga ik langs zogenaamde ‘duivengangen’, daar worden de duiven ingelokt door lokduiven. Dit gebeurt alleen in het jachtseizoen oktober-november. Het ziet er heel apart uit. Dan kom ik bij een groot meer waar ik een stuk langs loop. Ook zie ik nog heel mooie, aparte paddenstoelen. Eigenlijk vandaag ook weer behoorlijk wat asfalt. In Bazas kom ik aan op het centrale plein, daar is ook het meeste te zien, zo ook de horeca. En natuurlijk de mooie kathedraal, die ik maar meteen ga bezoeken. Ik steek weer een kaarsje op, maar die zijn wel duur..... € 2, normaal € 0,50. Dat is nogal een verschil. Maar natuurlijk steek ik er eentje op voor allen die het nodig hebben. In het restaurant een tussendemiddagje besteld. Ik heb onderweg een praatje gemaakt met een wandelaar (local). Hij vertelt dat je in Bazas een steak MOET eten. Dat heb ik gedaan. Ik krijg er ook nog een stempel van de kathedraal. Is wel weer heel toevallig. De B&B is deze keer een deftig hotel, eigenlijk niet voor pelgrims. Maar ze hanteren wel een pelgrimsprijs. Alle overnachtingsadressen in Bazas waren of gesloten of vol. Zelfs de pelgrimsherberg is vol.

Het weer is vanmorgen bewolkt, dus eigenlijk prima wandelweer. En dat is fijn, want er was heel warm weer voorspeld. Ik denk dat het zo rond 20 Gr is vanmorgen. Vanaf het middaguur komt de zon goed door en dan gaat de temperatuur in rap tempo omhoog. Vanmiddag ga ik terug naar het stadje. Maar buiten het centrumplein is er weinig te zien. Toch nog weer 4-5 km gelopen zonder rugzak. Ik zie ook nog een sequoia boom die 250 jaar oud is en een omvang van 8 1/2 meter. Staat op het terrein van het hotel. De boom ken ik nog toen ikin Amerika was in het Sequoia NP. Tsja in Amerika is alles groot.... als je naast die boom staat is dat heel indrukwekkend.

Morgen een vrij korte dag naar Captieux. Wordt weer heel warm, op tijd vertrekken.

Dag 80. 26 juni. Bazas - Captieux. 18,5 km. 90 hoogtemeters

Om 5.45 uur uit bed want ik wil vroeg vertrekken, al voor 7 uur zit ik aan het ontbijt. Daar heb ik zeker de tijd voor genomen want dat was weer prima. Bij het betalen moet ik nog wel even wachten want het biertje van gisteravond op het terras is niet berekend. En ja hoor ook nu is St Jacob mij goed gezind, ik hoef het biertje niet te betalen... Om 8.10 uur de rugzak op en aan de loop. Ik zit niet ver van de route, plm. 500 m. Al snel loop ik op een prachtig nieuw pad over een ouden trambaan. Deze is helemaal nieuw aangelegd als fietspad. ik loop er praktisch de hele ochtend op, en kom amper fietsers of wandelaars tegen. Ze waren hier en daar nog druk bezig, zo nieuw is het pad. Ik loop op deze hete dag redelijk koel onder de bomen. Wel weinig hoogtemeters op zo'n trambaan. al met al een prima wandeling met deze warmte. Zo rond 12 u kom ik aan in mijn slaaponderkomen. Gelukkig zijn ze open en kan ik mijn rugzak kwijt. Schoon is het nou bepaald niet. Er is een (kunst) bloemstuk aanwezig dat er al jaren staat, vol stof. Grote slierten webben in de kamer. Dus vandaag niet zo nauw kijken. Ik heb buiten heerlijk nog iets kunnen eten, wel uit de zon. Het is inmiddels 36 gr. Dus vanmiddag niet veel doen. Morgen plm 30 km en het wordt nog warmer dan vandaag. Vroeg op en een dagje afzien.

Dag 81. 27 juni. Captieux - Retjons. 29 km. 80 hoogtemeters.

Om 5.45 u opgestaan, kijk naar buiten en.... de temperatuur is 21 Gr. en een beetje bewolkt. Een uurtje later zit ik aan het ontbijt, dat kan eigenlijk pas vanaf 7 u, maar ik steel er een kwartiertje af. Het ontbijt stelt deze keer weer niet veel voor. Zes stukjes geroosterd stokbrood, jam, klein croissantje, glaasje jus en een kannetje melk voor in de thee. De eigenaar heeft het heel druk met planten water geven aan de voorkant. Hij zou eigenlijk ook zo veel tijd moeten steken in het schoonmaken van de kamers. Als je dat van te voren weet dat er zoveel stof en spinnenwebben zijn ga je er niet heen..... Maar ja dat hoort ook bij pelgrimeren, toch ?

Rond 7.45 u vertrek ik en loop, net als gisteren, weer een aantal uren over de tram-treinbaan. Dat raak ik dan wel een beetje zat, en..... daardoor ook weinig hoogtemeters. De eerste uren is er nog wat bewolking en een windje uit zee.Grote akkers worden beregend. Zelf heb ik ook veel water mee, de temperatuur loopt namelijk al snel op.Ik ga vandaag 2 x over een snelweg, dat is dan weer goed voor de hoogtemeters, ha, ha. Net over de snelweg zie ik een bijzondere, aangereden salamander. Oh ja eerder op de dag heb ik nog een hertje met 2 jongen gezien, ook weer leuk. Vervelend is dat ze niet blijven staan. Ja alleen als ze platgereden zijn, ha, ha. Ik loop vandaag ook nog door een zandgebiedLa Petit Bertera. Dat was zwaar door het losse zand en geen beschutting tegen de zon, die inmiddels volop is gaan schijnen.

Het eerste beetje plaatsje is na 21 km Bourriot. Daar bij de gemeentewerkplaats iets uit de rugzak gegeten en ook weer water bijgevuld. Je zult het altijd zien, na amper 500 m kom ik een bar/restaurant tegen waar ik iets had kunnen eten.....Er stond jammergenoeg niets over in het routeboekje. Dan nu maar een kop koffie bestellen. Het kerkje van Bourriot is klein maar fijn, mooi dus. Vanaf dit plaatsje nog ruim 7 km over de D224. Ik loop nu uit de route om bij de Hostellerie te komen. Morgen weer terug naar de route.

Om 14 u kom ik aan bij de Hostellerie . Pfff de boel is nog op slot. Na een telefoontje beloven ze om 15.30 u te komen (normaal pas om 17u) . Het is duidelijk nog geen vakantietijd in Frankrijk. Het is echt warm, maar ik heb lekker in de schaduw gezeten, nog een stoel er bij getrokken en een siësta gehouden op het terras. De temperatuur loopt tegen de avond op naar 38-39 Gr. Dus doe ik maar rustig aan vanavond. Ik kan hier gelukkig wel iets eten, want deze Hostellerie staat op een eenzame plek. Morgen kan ik om 7 u eten, dan wordt het weer warm. Maar..... wel iets minder km. Tot morgen !

Dag 82. 28 juni. Retjons - Gaillieres. 29 km + 4 km verkeerd gelopen. Totaal dus 33 km. 50 hoogtemeters.

Na een goede nacht en een typisch frans ontbijt om 7.45 u gestart. Eerst weer naar de route lopen, plm. 4 km. De temperatuur is prima, plm. 20 gr. Geen zon en een beetje bewolkt. Bijna geen hoogteverschillen. Maar... voor Roquefort gaat het mis met de route. De GPS en pijlen lopen uit elkaar. Meestal volg ik de pijlen, maar ik vind het momenteel wat slechter aangegeven. Dus volg ik de GPS. Ik zie al een poosje helemaal geen pijlen meer, maar Roquefort moet toch dicht bij zijn. Maar.... ik loop vast op een boerenerf en wat later op een rivier. Dus uiteindelijk een heel eind teruglopen, neem dan een pad naar Roquefort en kom daar de pijlen weer tegen. Dat heeft mij wel bijna een uur extra gekost. Jammer, zeker omdat de temperatuur al weer oploopt. Uiteindelijk in Roquefort nog wat inkopen gedaan. In het plaatsje zelf is niet zoveel te zien. Bostens is een heel klein gehucht met een kerk waarin een pelgrimskamer is gevestigd waar je koffie, thee kunt krijgen EN weer een stempel. Ook weer bijzonder. Dan is het nog 3 km naar Gallieres, waar ik niet direct mijn overnachtingsplek kan vinden. Maar even bellen met de madame. Zij haalt mij op bij de kerk en ben er zo rond 14.45 u, na 33 km. Toch nog weer een hele dag. Het is een onderkomen met pelgrimsgewoontes: schoenen direct uit, rugzak ik een kast, spullen die je nodig hebt in een kistje doen en meenemen naar je slaapplek. Dat weet ik dan ook weer. Er zijn nog 2 pelgrims, 1 uit Nederland en 1 uit België. Ook weer gezellig.

De week is weer voorbij, dus de mail gaat er weer uit. Oh ja, je krijg elke keer 2 mailtjes, eentje over de verhalen en een aparte voor de foto's.